• VI SA/Wa 2177/13 - Postan...
  28.03.2024

VI SA/Wa 2177/13

Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2013-10-29

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Piotr Borowiecki /przewodniczący sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Piotr Borowiecki po rozpoznaniu w dniu 29 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi R. Z. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] maja 2013 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za przejazd po drodze krajowej bez uiszczenia opłaty elektronicznej p o s t a n a w i a: - odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji -

Uzasadnienie

W dniu 8 lipca 2013 r. skarżący R. Z., działając za pośrednictwem organu - wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] maja 2013 r., nr [...], w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za wykonywanie przejazdu po drodze krajowej bez uiszczenia opłaty elektronicznej.

W petitum skargi strona skarżąca zwróciła się z wnioskiem o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.

Uzasadniając przedmiotowy wniosek, skarżący wskazał, że wykonanie spornej decyzji Głównego Inspektora Transportu Drogowego może prowadzić do nieodwracalnych skutków prawnych, przez co ochrona w postępowaniu odwoławczym byłaby iluzoryczna. Zdaniem strony skarżącej, w niniejszej sprawie zachodzi przypadek uzasadniający wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji z uwagi na prawdopodobieństwo jej wadliwości polegającej na naruszeniu szeregu przepisów postępowania administracyjnego oraz z uwagi na brak podstawy prawnej w odniesieniu do stanu faktycznego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm. – dalej: "p.p.s.a."), zasadą w postępowaniu sądowoadministracyjnym jest to, że wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania zaskarżonej decyzji.

Jednak, zgodnie z przepisem art. 61 § 3 p.p.s.a., po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Niewątpliwie, należy - zdaniem Sądu - wyraźnie stwierdzić, że ciężar wykazania istnienia przesłanek zastosowania powołanego przepisu spoczywa na stronie składającej wniosek. Powyższe wynika zarówno z samego przepisu, jak również zostało potwierdzone w dotychczasowym orzecznictwie sądów administracyjnych. Przykładowo, warto wskazać, że Naczelny Sąd Administracyjny w wyraźnie stwierdził w swoim orzecznictwie, że sąd nie bada z urzędu faktu, czy szkoda lub trudne do usunięcia skutki rzeczywiście mogą zaistnieć, albowiem uprawdopodobnienie tego faktu spoczywa na stronie wnioskującej o wstrzymanie wykonania decyzji (vide: m.in. postanowienie NSA z dnia 6 kwietnia 2005 r., sygn. akt I OZ 190/05, czy też postanowienie NSA z dnia 18 lutego 2005 r., sygn. akt OZ 1506/04).

Zdaniem Sądu, na okoliczność uzasadniającą wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w przedmiotowej sprawie nie mogą służyć jedynie rozważania skarżącego dotyczące przesłanek wstrzymania wykonania decyzji oraz przypuszczenie, że zaskarżona decyzja jest wadliwa. Taka argumentacja, według Sądu, nie uzasadnia wstrzymania wykonania decyzji ani ze względu na ryzyko powstania znacznej szkody, ani też z uwagi na niebezpieczeństwo wywołania trudnych do odwrócenia skutków.

Należy w tym miejscu zwrócić uwagę, że we wskazanym wyżej przepisie przewidziano stosunkowo restrykcyjne przesłanki wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, nadając tej instytucji charakter wyjątkowy i uzależniając jej zastosowanie od wystąpienia okoliczności nadzwyczajnych. Postępowanie w przedmiocie wstrzymania wykonania decyzji prowadzi do wyłomu od zasady jej wykonalności, wobec czego strona nie może ograniczyć się w uzasadnieniu wniosku do ogólnikowego stwierdzenia żądania, lecz precyzyjnie musi wskazać na zagrożenie płynące z jej wykonania (postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 kwietnia 2012 r., sygn. akt II OSK 768/12, LEX nr 1145639). Podkreślić zatem trzeba, że wnioskodawca jest zobowiązany do rzeczowego uzasadnienia swego wniosku poprzez poparcie go twierdzeniami, tezami oraz stosownymi dokumentami na okoliczność spełnienia ustawowych przesłanek udzielenia ochrony tymczasowej (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 czerwca 2008 r., sygn. akt I FSK 983/08, LEX nr 468877). Uzasadnienie wniosku winno odnosić się do konkretnych zdarzeń (okoliczności) świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymywanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest uzasadnione (zob. np. B. Dauter /w:/ B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Zakamycze 2005, s.168).

Wnioskodawca, formułując argumentację dotyczącą finansowych następstw decyzji, powinien ją poprzeć stosownymi dokumentami. W niniejszej sprawie skarżący nie dołączył do wniosku żadnych dokumentów, ani też nie wskazał dla poparcia swojego stanowiska na jakiekolwiek dane uprawdopodabniające zasadność zastosowania tymczasowej ochrony w postępowaniu przed Sądem. Tym samym, skarżący nie wykazał, jakie konsekwencje finansowe poniesie w związku z brakiem uzyskania ochrony przed Sądem.

Jednocześnie należy nadmienić, że skarżący ma prawo do wystąpienia z kolejnym wnioskiem o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji na każdym etapie postępowania.

Mając na względzie powyższe, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, działając na podstawie przepisów art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a. - orzekł, jak w sentencji postanowienia.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...