II SAB/Lu 536/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
2013-11-06Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Krystyna Sidor /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Krystyna Sidor po rozpoznaniu w dniu 6 listopada 2013r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. W. na bezczynność Wójta Gminy w przedmiocie nieprzekazania Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu odwołania z dnia 6 lipca 2013r. od decyzji Ośrodka Pomocy Społecznej z dnia [...]., nr [...] w sprawie zasiłku okresowego p o s t a n a w i a odrzucić skargę.
Uzasadnienie
Z. W.wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę z dnia 8 lipca 2013r. na bezczynność Wójta Gminy polegającą na nieprzekazaniu Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu odwołań od czterech decyzji wydanych z upoważnienia Wójta przez Ośrodka Pomocy Społecznej m.in. z dnia [...]r., nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego.
Sąd zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu jako niedopuszczalna na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2012r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.", gdyż skarżący przed wniesieniem skargi do Sądu nie wyczerpał trybu przewidzianego w art. 52 § 1 i 3 tej ustawy.
Zgodnie z przepisem art. 52 § 1 skarga do sądu administracyjnego jest dopuszczalna po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jakie służyły skarżącemu w postępowaniu przed organem administracji. Jeżeli jednak ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi, skargę na akty lub czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 i 4a, można wnieść po uprzednim wezwaniu na piśmie właściwego organu – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu aktu lub podjęciu innej czynności – do usunięcia naruszenia prawa (§ 3).
Taka sytuacja ma miejsce w niniejszej sprawie.
Przekazanie odwołania jest bowiem czynnością materialno-techniczną, o której mowa w art. 3 § 1 pkt 4 P.p.s.a., a zatem warunkiem wniesienia skargi na bezczynność w zakresie przekazania odwołania jest wyczerpanie środka określonego w art. 52 § 3 P.p.s.a. (por. postanowienie NSA z dnia 25 września 2013r., I OZ 819/13).
Tymczasem, jak wynika z akt sprawy, skarżący Z. W. złożył wprawdzie wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, ale w tym samym piśmie, w którym zawarł skargę do Sądu. Jednoczesne wniesienie środka, o którym mowa w art. 52 § 3 P.p.s.a. i skargi do sądu administracyjnego czyni taką skargę przedwczesną, dlatego nie może być ona rozpoznana merytorycznie, lecz podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a.
Mając powyższe na uwadze, Sąd orzekł jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Krystyna Sidor /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Krystyna Sidor po rozpoznaniu w dniu 6 listopada 2013r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. W. na bezczynność Wójta Gminy w przedmiocie nieprzekazania Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu odwołania z dnia 6 lipca 2013r. od decyzji Ośrodka Pomocy Społecznej z dnia [...]., nr [...] w sprawie zasiłku okresowego p o s t a n a w i a odrzucić skargę.
Uzasadnienie
Z. W.wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę z dnia 8 lipca 2013r. na bezczynność Wójta Gminy polegającą na nieprzekazaniu Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu odwołań od czterech decyzji wydanych z upoważnienia Wójta przez Ośrodka Pomocy Społecznej m.in. z dnia [...]r., nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego.
Sąd zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu jako niedopuszczalna na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2012r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.", gdyż skarżący przed wniesieniem skargi do Sądu nie wyczerpał trybu przewidzianego w art. 52 § 1 i 3 tej ustawy.
Zgodnie z przepisem art. 52 § 1 skarga do sądu administracyjnego jest dopuszczalna po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jakie służyły skarżącemu w postępowaniu przed organem administracji. Jeżeli jednak ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi, skargę na akty lub czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 i 4a, można wnieść po uprzednim wezwaniu na piśmie właściwego organu – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu aktu lub podjęciu innej czynności – do usunięcia naruszenia prawa (§ 3).
Taka sytuacja ma miejsce w niniejszej sprawie.
Przekazanie odwołania jest bowiem czynnością materialno-techniczną, o której mowa w art. 3 § 1 pkt 4 P.p.s.a., a zatem warunkiem wniesienia skargi na bezczynność w zakresie przekazania odwołania jest wyczerpanie środka określonego w art. 52 § 3 P.p.s.a. (por. postanowienie NSA z dnia 25 września 2013r., I OZ 819/13).
Tymczasem, jak wynika z akt sprawy, skarżący Z. W. złożył wprawdzie wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, ale w tym samym piśmie, w którym zawarł skargę do Sądu. Jednoczesne wniesienie środka, o którym mowa w art. 52 § 3 P.p.s.a. i skargi do sądu administracyjnego czyni taką skargę przedwczesną, dlatego nie może być ona rozpoznana merytorycznie, lecz podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a.
Mając powyższe na uwadze, Sąd orzekł jak w sentencji.
