• V SA/Wa 1005/13 - Wyrok W...
  29.03.2024

V SA/Wa 1005/13

Wyrok
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2013-11-07

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Jarosław Stopczyński /przewodniczący sprawozdawca/
Krystyna Madalińska-Urbaniak
Michał Sowiński

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Jarosław Stopczyński (spr.), Sędzia WSA - Krystyna Madalińska - Urbaniak, Sędzia WSA - Michał Sowiński, Protokolant specjalista - Monika Włochińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 listopada 2013 r. sprawy ze skargi R. Sp. z o.o. w W. na decyzję Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia ... stycznia 2013 r. nr ... w przedmiocie określenia przypadającej do zwrotu kwoty dofinansowania ze środków unijnych oddala skargę

Uzasadnienie

Po rozpoznaniu odwołania R. Sp. z o.o. w W. od decyzji z dnia ... września 2012 r., nr ... wydanej przez Wicedyrektora Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Warszawie (dalej: WUP) Minister Rozwoju Regionalnego decyzją z dnia ... stycznia 2013 r. ... utrzymał w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie.

W uzasadnieniu własnej decyzji organ odwoławczy przywołał m.in. następujące okoliczności faktyczne i prawne:

R. Sp. z o.o. została zobowiązana przez organ I instancji do zwrotu kwoty ... zł wraz z odsetkami w wysokości jak dla zaległości podatkowych. Jako uzasadnienie żądania zwrotu wskazano że podczas realizacji zamówienia na "Organizację szkolenia zawodowego – szkolenie motywacyjne i warsztaty trenerskie oraz opracowanie merytoryczne i przygotowanie graficzne materiałów szkoleniowych " naruszona została zasada konkurencyjności wyrażona w § 20 umowy o dofinansowanie projektu z dnia 3 marca 2011 r. pt. "...". Przypomniano, że całkowita wartość projektu wynosiła ... zł, a następnie aneksem nr 1 z dnia ... lipca 2011 r. zmniejszono ją do ... zł

W dniu 15 marca 2011 r. Odwołujący zgłosił do WUP w Warszawie zmiany do wniosku o dofinansowanie projektu. Zaktualizowana wersja ww. wniosku została zaakceptowana przez WUP dnia ... marca 2011 r. Jako cel główny projektu określono podniesienie aktywności zawodowej oraz zdolności do zatrudniania w grupie ... osób (... kobiet i ... mężczyzn) pozostających bez zatrudniania, będących mieszkańcami województwa mazowieckiego, poprzez umożliwienie im nabycia kwalifikacji trenerskich w zakresie opracowywania programów i prowadzenia szkoleń. Program szkolenia dla każdej z sześciu czternastoosobowych grup uczestników podzielony został na następne moduły:

a) blok I: trening aktywizacji zawodowej (koszt trenera ...),

b) blok II: metodologia pracy trenera (koszt trenera ... zł),

c) blok III: warsztaty trenerskie (koszt trenera ... zł),

d) blok IV: program rozwoju przedsiębiorczości (koszt trenera ... zł).

Natomiast na opracowanie i dostarczenie materiałów szkoleniowych przeznaczono we wniosku o dofinansowanie projektu ... zł.

W pkt 3.3 wniosku o dofinansowanie projektu Odwołujący wskazał, że "W trakcie warsztatów zastosowane zostanie kilka wybranych narzędzi ... (...)".

W dniach 14-16 września 2011 r. WUP w Warszawie przeprowadził kontrolę ww. projektu. W jej wyniku ustalił, że Odwołujący naruszył zasadę konkurencyjności poprzez wybór wykonawcy bez zachowania bezstronności i obiektywizmu. W związku z powyższym, uznał koszt realizacji usługi szkoleniowej w wysokości ... zł za wydatek niekwalifikowany, z czego kwotę ... zł poniesioną na opracowanie merytoryczne i przygotowanie graficzne materiałów szkoleniowych za nieprawidłowość, gdyż ujęta została w zatwierdzonym wniosku o płatność za okres 1 marca – 31 maja 2011 r.

Powodem stwierdzenia naruszenia przez Odwołującego zasady konkurencyjności było ustalenie, że pomiędzy Odwołującym a wykonawcą szkoleń p. B. P. prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą A. istniały powiązania kapitałowo-osobowe. Jak bowiem wynikało z "Protokołu z walnego zgromadzenia udziałowców spółki z ograniczoną odpowiedzialnością pod firmą R." z dnia ... lutego 2011 r. B. P. była prokuratorem oraz wspólnikiem posiadającym ... udziałów tejże spółki. Zdaniem WUP takie powiązanie spowodowało, że założenie projektu oraz jego wartości finansowe, w tym dotyczące realizacji zakwestionowanego zamówienia usługi szkoleniowej, mogły być B. P. znane. Taki dostęp do informacji, wcześniejsza znajomość specyfiki projektu oraz dalsza realizacja zamówienia przez wykonawcę będącego wspólnikiem spółki Odwołującego, została potraktowana przez WUP w Warszawie jako naruszenie zasady konkurencyjności, która w swym założeniu ma zapewnić bezstronny obiektywny wybór wykonawcy w warunkach rynkowej konkurencji, gwarantując równe warunki ubiegającym się o udzielenie zamówienia podmiotom. W ocenie WUP jeżeli jeden z podmiotów, do których skierowano zapytanie ofertowe, posiada możliwość uzyskania od przedstawiającego zapytanie wiedzy oraz szerszych informacji na temat przedmiotu zamówienia, to jest to naruszenie zasady uczciwej konkurencji poprzez niedozwolone uprzywilejowanie jednego podmiotu.

W wyniku kontroli WUP uznał także za niekwalifikowaną kwotę ... zł dotyczącą zakupu licencji przez firmę B. P. od firmy I.. Ostatecznie jednak, wobec przedstawienia umowy o współpracy pomiędzy ww. firmami odstąpiono od uznania tej kwoty za niekwalifikowalną. Poza tym zauważono, że zaskarżona decyzja nie obejmuje wspomnianej kwoty jako przypadającej do zwrotu. Organ odwoławczy przypomniał że R. Sp. z o.o. podnosi, że WUP w Warszawie pomimo braku przesłanek prawnych, w szczególności naruszenia jakiegokolwiek postanowienia umowy o dofinansowanie projektu, stwierdził istotne nieprawidłowości w zakresie naruszenie zasady konkurencyjności. Zarzuca, że organ I instancji w postępowaniu nie udowodnił, że sama możliwość zapoznania się z projektem i jego wartościami finansowymi przez B. P. (wspólnika i jednocześnie wykonawcy) miało negatywny wpływ na przeprowadzone przez Odwołującego postępowanie w trybie zasady konkurencyjności.

Dodatkowo zarzuca, że WUP pomija istotną w sprawie okoliczność, tj. bardzo ograniczoną konkurencję na rynku wykonawców (sprowadzoną w istocie do dwóch) mogących zrealizować zamówienie.

Minister Rozwoju Regionalnego zauważył że stosownie do § 20 umowy o dofinansowanie projektu Odwołujący zobowiązany był do stosowania zasady konkurencyjności przy udzieleniu zamówień powyżej kwoty ... tys. euro netto.

Natomiast w dokumencie z 21 marca 2011 r. dotyczącym rozeznania rynku na przeprowadzenie szkolenia przygotowującego do zawodu trenera z wykorzystaniem narzędzi ... Odwołujący stwierdził, że tylko dwa podmioty mają uprawnienia do świadczenia usług w zakresie szkoleń opartych o narzędzia ... Wobec powyższego Odwołujący wysłał zapytanie ofertowe do firm A.. oraz I. dotyczące zamówienia.

W odpowiedzi na powyższe zapytanie ofertowe firma I. złożyła ofertę dnia 5 kwietnia 2011 r. na łączną kwotę ... zł a firma A. dnia 6 kwietnia 2011 r. na kwotę ... zł. Szczegółowa oferta obu firm była następująca:

1) A.

a) organizacja i realizacja szkolenia zawodowego – szkolenie motywacyjne oraz warsztaty trenerskie, które obejmuje:

i) szkolenie zawodowe (warsztaty) na kwotę ... zł w ramach dwóch modułów:

(1) metodologia pracy trenera,

(2) warsztaty trenerskie;

ii) szkolenie motywacyjne na kwotę ... zł;

iii) szkolenie zawodowe – programu rozwoju przedsiębiorczości na kwotę ... zł;

b) opracowanie materiałów szkoleniowych dla uczestników szkoleń na kwotę ... zł;

2) I.:

a) organizacja i realizacja szkolenia zawodowego – szkolenie motywacyjne oraz warsztaty trenerskie, które obejmuje:

i) szkolenie zawodowe (warsztaty) na kwotę ... zł w ramach dwóch modułów:

(1) metodologia pracy trenera,

(2) warsztaty trenerskie;

ii) szkolenie motywacyjne na kwotę ... zł;

iii) szkolenie zawodowe – program rozwoju przedsiębiorczości na kwotę .. zł;

b) opracowanie materiałów szkoleniowych dla uczestników szkoleń na kwotę ... zł.

Organ II Instancji zauważył, że kwoty wskazane w ofercie A. są zbieżne z kwotami przeznaczonymi na szkolenia we wniosku o dofinansowanie projektu w wersji z 15 marca 2011 r. a więc przed wszczęciem postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. Zgodnie bowiem z wnioskiem o dofinansowanie:

a) łącznie na szkolenia: metodologia pracy trenera i warsztaty trenerskie zaplanowano kwotę ...

b) na szkolenie motywacyjne zaplanowano kwotę ... zł;

c) na szkolenie zawodowe – program rozwoju przedsiębiorczości zaplanowano kwotę ... zł.

Jedyną różnicą w ofercie w stosunku do kwot przewidzianych we wniosku o dofinansowanie stanowi pozycja na opracowanie materiałów szkoleniowych dla uczestników szkoleń (we wniosku zaplanowano kwotę ... zł, natomiast oferta opiewa na kwotę ... zł)

Wobec powyższego, IZ PO KL uznał, że organ I instancji słusznie przyjął, że Odwołujący naruszył zasadę konkurencyjności przy udzielaniu zamówienia na szkolenia. Zbieżność kwot wskazanych we wniosku o dofinansowanie projektu oraz A. świadczy o tym, że powiązanie wykonawcy z Odwołującym miało rzeczywisty i istotny wpływ na wynik postępowania. Wykonawca miał dostęp do szczegółowych informacji dotyczących zamówienia przez co wystąpiło niedozwolone uprzywilejowanie jednego z podmiotów ubiegających się o udzielenie zamówienia publicznego.

Podkreślono nadto, że zaskarżona decyzja nie obejmuje pełnej kwoty wydatków niekwalifikowanych dotyczących zamówienia udzielonego firmie A. tj. ... zł ustalonej w wyniku kontroli projektu z tytułu naruszenia przez Odwołującego zasady konkurencyjności. Wynika to z faktu, że organ I instancji wskazał w decyzji do zwrotu wyłącznie kwotę, która odnosiła się do zatwierdzonego wniosku o płatność, lecz na etapie weryfikacji i zatwierdzenia wniosku kwota ta została uznana za niekwalifikowalną oraz pomniejszono o nią kwotę wydatków rozliczanych danym wnioskiem o płatność. Jakkolwiek postępowanie WUP w Warszawie dotyczące sposobu weryfikacji i zatwierdzenie wniosku o płatność nie budzi zastrzeżeń to jednak uznano za niewłaściwe postępowanie, w którym kwota ta mimo uznania jej za niekwalifikowaną nie została określona w decyzji jako kwota przypadająca do zwrotu.

Zatem organ I instancji powinien był ująć kwotę ... zł w zaskarżonej decyzji. Niemniej jednak z uwagi na normę art. 139 k.p.a. przewidującą zakaz orzekania na niekorzyść strony odwołującej się organ II instancji nie był uprawniony do uwzględnienia w decyzji o zwrocie tejże kwoty.

Decyzję Ministra Rozwoju Regionalnego zaskarżyła R. Sp. z o.o. w Warszawie zarzucając jej:

1) naruszenie przepisu prawa materialnego które miało wpływ na wynik sprawy tj. art. 5 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju w ten sposób że poprzez zastosowanie kryterium kwaalifikowalności wydatków nieznanego ustawie i niewskazanego w ww. przepisie uznano za niekwalifikowalne wydatki w wysokości ... zł i nakazano ich zwrot oraz kwoty ... zł i odmówiono wypłacenie tej kwoty.

2) naruszenie przepisu prawa materialnego, które miało wpływ na wynik postępowania, tj. art. 30 ust. 2 Ustawy poprzez zastosowanie kryterium kwalifikowalności wydatków nieopisanego w zawartej ze Skarżącą umowie, na skutek czego doszło do odmowy wypłaty środków na skutek uznania wydatków za niekwalifikowane;

3) naruszenie przepisu prawa materialnego, które miało wpływ na wynik postępowania, tj. art. 30 i art. 30a Ustawy poprzez ich niezastosowanie i nakazanie zwrotu środków oraz niewypłacenie środków, pomimo zaakceptowania projektu i zaakceptowania w dniu 15.11.2011 r. wniosku o płatność

4) naruszenie art. 207 ust. 12 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. 2009 r., Nr 157, poz. 1240 ze zm.) w zw. z art. 5 pkt 6 Ustawy oraz art. 30 i 30a Ustawy poprzez zastosowanie przepisu art. 207 ustawy o finansach publicznych, podczas gdy w przedmiotowej sprawie nie wystąpiły okoliczności, które pozwalają na uznanie środków za nienależne;

5) naruszenie art. 7 w zw. z art. 138 ust. 1 pkt 2 i art. 138 ust. 2 ustawy z dnia Kodeks postępowania administracyjnego poprzez brak odniesienia się przez Ministra Rozwoju Regionalnego w treści decyzji (poza uzasadnieniem) do żądania uzupełniania decyzji organu I instancji w zakresie kwoty ... zł;

6) naruszenie art. 77 k.p.a. w zw. z art. 140 k.p.a. poprzez nie wzięcie pod uwagę całego zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności poprzez:

a) nieuwzględnienie wyjaśnień Skarżącej dotyczącej sprzedaży udziałów w tej spółce i wybiórczą analizę zebranego materiału;

b) uznanie, że doszło do naruszenia zasady konkurencji, podczas gdy analizując tą okoliczność organ powinien mieć na uwadze także fakt znacznie ograniczonej liczby podmiotów świadczących usługi, na których wykonanie przeznaczone miały być środki pochodzące z dofinansowania.

7) naruszenie art. 107 § 1 i § 3 i 7 k.p.a. w zw. z art. 140 k.p.a. poprzez:

a) niewskazanie w zaskarżonej decyzji podstawy prawnej rozstrzygnięcia oraz uzasadnienia podstawy, na skutek czego Skarżącą pozbawiono prawa do poznania sposobu przeprowadzania analizy sprawy oraz podstaw rozstrzygnięcia.;

b) brak uzasadnienia faktycznego zaskarżonej decyzji poprzez brak dokładnego wskazania, na jakich dowodach organ oparł swoją decyzję, brak wskazania jakim dowodem i z jakich przyczyn odmówił wiarygodności.

8) naruszenie art. 138 § 1 pkt 1) k.p.a. poprzez wydanie decyzji o utrzymaniu w mocy zaskarżonej decyzji pomimo że istniały przesłanki do uchylenia wcześniejszej decyzji lub jej zmiany.

Podnosząc powyższe zarzuty skarżąca wniosła o:

1. uchylenie zaskarżonej decyzji i poprzedzającej jej decyzji WUP w całości;

ewentualnie

2. uchylenie zaskarżonej decyzji Ministra Rozwoju Regionalnego w całości.

W uzasadnieniu skargi podkreślono m.in., że wszystkie warunki konkurencyjności opisane w § 20 umowy zostały przez skarżącą spełnione bowiem skierowała zapytanie ofertowe do wszystkich podmiotów świadczących usługi danego typu funkcjonujące na rynku, złożyła pisemne wyjaśnienie dotyczące stwierdzenia tego, że na ryku funkcjonuje mniej niż 3 podmioty spełniające warunki uczestnictwa w wyborze podmiotu realizującego zamówienie, (wszelkie czynności były przeprowadzone w formie pisemnej).

W ocenie skarżącej nie można w toku trwania realizacji Projektu zmienić kryteria konkurencyjności, a przez to uniemożliwiać beneficjentowi otrzymanie środków. Dodanie nowego kryterium, nieokreślonego w umowie o dofinansowanie oraz Ustawie, stanowi naruszenie prawa i stanowi podstawę do uchylenia zaskarżonej decyzji.

Skarżąca wskazała, że Projekt został zrealizowany ze środków własnych. Działanie organu zmusiło spółkę do sfinansowania Projektu, a następnie uniemożliwiono Skarżącej otrzymanie dofinansowania.

Takie działanie jest całkowicie sprzeczne z prawem oraz powoduje znaczne szkody w majątku Spółki.

Skarżąca podniosła również że umowa określała warunki konkurencyjności w § 20. Nie zawarto tam jednak zapisu dotyczącego ewentualnej współpracy beneficjenta z podmiotem powiązanym z osobą która w przeszłości była wspólnikiem beneficjenta.

Poza tym środki których zwrot nakazano nie powinny zostać uznane za nienależne ponieważ zdaniem skarżącej organy obu instancji w sposób nieuprawniony i nieprawidłowy dokonały uznania wydatków za niekwalifikowane. Z tego też względu art. 207 ustawy o finansach publicznych nie powinien znaleźć zastosowania. W ocenie skarżącej Minister Rozwoju Regionalnego całkowicie pominął wyjaśnienia przez nią złożone i nie wziął pod uwagę tego że jedynie dwie firmy na rynku świadczyły usługę polegająca na prowadzeniu szkoleń według tzw. metody P. T.. Pominięto również fakt że druga firma prowadzi szkolenia na kwotę wyższą o ponad 80%. Niezależnie od tego podkreślono że organy obu instancji powołały się na naruszenie przez spółkę zasady konkurencji nie wskazując jednak z jakiego przepisu ustawy wywodzą taką interpretację tej zasady co pozwoliło na uznanie wydatków na niekwalifikowane.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie i podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko.

Sąd zważył co następuje:

Skarga nie jest zasadna albowiem zaskarżona decyzja nie narusza prawa. Istota sporu w niniejszej sprawie sprowadza się do interpretacji § 20 umowy o dofinansowanie projektu zawartej przez Skarżącą w związku treścią art. 207 ust. 1 pkt 2 oraz art. 184 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

Zgodnie z § 20 ww. umowy skarżący realizując projekt zobowiązany był do zastosowania zasady konkurencyjności przy udzielaniu zamówienia powyżej kwoty 14 tys. euro netto. Z kolei przywołane przepisy ustawy o finansach publicznych stanowią że:

1) w przypadku gdy środki przeznaczone na realizację programów finansowych z udziałem środków europejskich są wykorzystywane z naruszeniem procedur o których mowa w art. 184 podlegają zwrotowi przez beneficjenta wraz z odsetkami w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych liczonymi od dnia przekazania środków w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji o której mowa w ust. 9 na wskazany w tej decyzji rachunek bankowy z zastrzeżeniem ust. 8 i 10 (art. 207 ust. 1 pkt 2).

2) Wydatki związane z realizacją programów i projektów finansowych ze środków o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3 są dokonywane zgodnie z procedurami określonymi w umowie międzynarodowej lub innymi procedurami obowiązującymi przy ich wykorzystaniu (art. 184 ust. 1). Przy wydatkowaniu środków o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 3 oraz ust. 3 pkt 5 lit. c i d, a także środków przeznaczonych na realizację programów finansowych z tych środków stosuje się odpowiednio zasady rozliczania określone dla dotacji z budżetu państwa (art. 184 ust. 2).

W ocenie Sądu nie może budzić wątpliwości to iż środki przyznane skarżącej na podstawie umowy o dofinansowanie projektu pt. "..." podlegały (m.in. w zakresie ich wydatkowania) reżimowi przewidzianemu w art. 207 ust. 1 ustawy o finansach publicznych. W tym miejscu przypomnieć wypada iż głównym celem projektu było podniesienie aktywności zawodowej oraz zdolności do zatrudniania 84 osób pozostających bez pracy a będących mieszkańcami województwa mazowieckiego poprzez umożliwienie im nabycia kwalifikacji trenerskich w zakresie opracowywania programów i prowadzenia szkoleń.

Poza sporem jest to że wykonawcą tychże szkoleń miała być B. P. prowadząca działalność gospodarczą pod nazwą A. Z ustaleń dokonanych przez organy wynikało że firma ww. pozostawała w powiązaniach kapitałowo- osobowych ze skarżącą. Potwierdzeniem takiego stanu rzeczy był protokół z walnego zgromadzenia udziałowców Spółki z o.o. R. (skarżącej) z dnia ... lutego 2011 r. z którego wynikało iż B. P. była prokurentem oraz wspólnikiem posiadającym ... udziałów skarżącej spółki. W związku z tym organ I instancji a w ślad za nim także Minister Rozwoju Regionalnego uznali, że taki stan rzeczy uzasadniał twierdzenie, iż B. P. mogła znać założenia projektu Skarżącej oraz jego wartości finansowe w tym także te które dotyczyły zakwestionowanego zamówienia usługi szkoleniowej.

Sąd stoi na stanowisku iż powyższe stwierdzenie było uzasadnione. Za jego zasadnością przemawia treść oferty złożonej przez B. P., oraz data jej złożenia. Otóż oferta ww. była w przypadku trzech kwot określających wartość proponowanej usługi identyczna z treścią wniosku o dofinansowanie. Chodziło odpowiednio o kwoty ... zł., ... zł oraz ... zł.

W ocenie sądu zbieżność ww. kwot w przypadku projektu Skarżącej i oferty B. P. nie mogła być przypadkowa. Świadczyć może ona wyłącznie o tym iż B. P. znała treść projektu. Poza tym złożyła ona ofertę w dniu 6 listopada 2011 r., a więc zaledwie dzień po złożeniu oferty przez drugiego oferenta. Znała więc warunki jakie zaproponował ten oferent. To o czym wyżej mowa jednoznacznie wskazuje iż Skarżąca naruszyła zasady konkurencyjności o których mowa w § 20 umowy zawartej z WUP w Warszawie. Jeden z oferentów został bowiem bezzasadnie uprzywilejowany poprzez to że znał projekt i mógł w związku z tym dostosować swoją ofertę do jego treści w tym zwłaszcza do określonych w nim wymagań finansowych.

W świetle tego o czym wyżej mowa za niezasadne uznać należyte zarzuty skargi które dotyczą rzekomego naruszenia wskazanych tamże przepisów ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju oraz kodeksu postępowania administracyjnego.

Sprawa niniejsza wobec tego co zdaje się sugerować skarga nie dotyczy oceny projektu złożonego przez skarżącą ale oceny jego realizacji. Poza tym nie może mieć decydującego znaczenia dla jej rozstrzygnięcia to że oferta skarżącej była bardziej atrakcyjna gdy chodzi o jej stronę finansową. Drugi z oferentów nie znał bowiem projektu tak jak znała go B. P., a zatem nie mógł dostosować swojej propozycji w taki sposób jak uczyniła to ww.

Wbrew temu co sugeruje skarga z akt sprawy nie wynika również aby organy wprowadziły dodatkowe kryteria dotyczące konkurencyjności (oprócz tego o czym mowa w § 20 umowy). Sąd nie podziela sugestii skarżącej jakoby B. P. była jej wspólnikiem w przeszłości. Ofertę złożyła przecież w dniu 6 kwietnia 2011 r., zaś z protokołu walnego zgromadzenia udziałowców Spółki z o.o. R. (skarżącej) wynika że w dacie jego sporządzania a mianowicie 28 lutego 2011 r. B. P. była prokurentem oraz wspólnikiem posiadającym ... udziałów tejże spółki. Za bezzasadne uznać należy także i te rozważania skarżącej które dotyczą naruszenia przez organ odwoławczy art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. Jeśli chodzi o kwestie wyłącznie natury fiskalnej to spór na etapie postępowania odwoławczego mógł dotyczyć jedynie kwoty ... zł wraz z odsetkami albowiem tylko do takiej kwoty odnosi się decyzja podjęta w I instancji którą utrzymał w mocy Minister Rozwoju Regionalnego. Rozważania skarżącej dotyczące kwoty ... zł pozostają zatem bez związku z zaskarżonym rozstrzygnięciem. W tym miejscu przypomnieć jednak należy iż organ II instancji wyjaśnił w sposób należyty powołując się na zasadę zakazu reformationis in peius dlaczego nie był uprawniony orzec także o kwocie o której wyżej mowa (zob. str. 4 i 5 uzasadnienia zaskarżonej decyzji).

Bezpodstawny jest również zarzut braku podstawy prawnej kwestionowanego skargą rozstrzygnięcia, albowiem organ odwoławczy przywołał przepisy prawa w oparciu o które podjęto zaskarżoną decyzję (przepisy te wskazano także w uzasadnieniu tejże decyzji).

Podstawą wyroku jest art. 151 p.p.s.a.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...