II SO/Lu 135/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
2013-12-04Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Bogusław Wiśniewski /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski po rozpoznaniu w dniu 4 grudnia 2013 r. w sprawie z wniosku Z. W. w przedmiocie wymierzenia grzywny Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu za nieprzekazanie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargi z dnia 25 sierpnia 2013 r. dotyczącej specjalnego zasiłku celowego na zakup lodówki, bojlera, opłacenie energii elektrycznej i zakup żywności; w zakresie wniosku o przyznanie prawa pomocy p o s t a n a w i a odmówić przyznania prawa pomocy.
Uzasadnienie
Z. W. w dniu 30 października 2013 r. (data wpływu do organu) wniósł o wymierzenie Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu grzywny za nieprzekazanie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargi z dnia 25 sierpnia 2013 r. na bezczynność Kolegium w przedmiocie nierozpatrzenia odwołania Z. W. od decyzji wydanej z upoważnienia Wójta Gminy przez Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej z dnia [...]. w sprawie specjalnego zasiłku celowego z przeznaczeniem na zakup lodówki, bojlera, opłacenie energii elektrycznej i zakup żywności. We wniosku o wymierzenie grzywny zwrócił się o ustanowienie pomocy prawnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 247 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności jej skargi. O oczywistej bezzasadności skargi można mówić, gdy bez potrzeby głębszej analizy prawnej nie ulega najmniejszej wątpliwości, że nie może ona zostać uwzględniona. Chodzi więc o sytuację, w której obowiązujące prawo jasno i jednoznacznie wyklucza możliwość uwzględnienia żądania skarżącego (postanowienie NSA z dnia 1 października 2009 r., sygn. akt I OZ 918/09 – Lex nr 573308). Zgodnie z art. 54 § 2 powyższej ustawy organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia. W myśl art. 55 § 1 tej ustawy w razie niezastosowania się do obowiązku z art. 54 § 2 ustawy, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6. Z akt sądowych sprawy prowadzonej pod sygnaturą II SAB/Lu 589/13 wynika, że skarga Z. W. z dnia 25 sierpnia 2013 r. na bezczynność Kolegium w przedmiocie rozpatrzenia odwołania Z. W. od decyzji wydanej z upoważnienia Wójta Gminy przez Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej z dnia [...]. w sprawie specjalnego zasiłku celowego na zakup lodówki, bojlera, opłacenie energii elektrycznej i zakup żywności wpłynęła do Kolegium w dniu 27 sierpnia 2013 r. zaś Kolegium przekazało ją do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wraz z odpowiedzią na skargę i aktami sprawy w dniu 25 września 2013 r. Zatem skarga Z. W. z dnia 25 sierpnia 2013 r. przekazana została przez Kolegium do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie przed upływem terminu, o którym stanowi art. 54 § 2 cyt. ustawy. Zatem w świetle cytowanego powyżej art. 55 § 1 ustawy okoliczność ta czyni wniosek o wymierzenie grzywny oczywiście bezzasadny. W tym stanie sprawy na mocy art. 64 § 3 ustawy do oceny wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy zastosowanie będzie miał art. 247 ustawy (por. postanowienie NSA z dnia 24 czerwca 2010 r., sygn. akt I OZ 481/10 – Lex nr 621860).
Wobec powyższego na podstawie art. 64 § 3 w zw. z art. 247 Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi należało odmówić przyznania prawa pomocy.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Bogusław Wiśniewski /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski po rozpoznaniu w dniu 4 grudnia 2013 r. w sprawie z wniosku Z. W. w przedmiocie wymierzenia grzywny Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu za nieprzekazanie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargi z dnia 25 sierpnia 2013 r. dotyczącej specjalnego zasiłku celowego na zakup lodówki, bojlera, opłacenie energii elektrycznej i zakup żywności; w zakresie wniosku o przyznanie prawa pomocy p o s t a n a w i a odmówić przyznania prawa pomocy.
Uzasadnienie
Z. W. w dniu 30 października 2013 r. (data wpływu do organu) wniósł o wymierzenie Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu grzywny za nieprzekazanie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargi z dnia 25 sierpnia 2013 r. na bezczynność Kolegium w przedmiocie nierozpatrzenia odwołania Z. W. od decyzji wydanej z upoważnienia Wójta Gminy przez Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej z dnia [...]. w sprawie specjalnego zasiłku celowego z przeznaczeniem na zakup lodówki, bojlera, opłacenie energii elektrycznej i zakup żywności. We wniosku o wymierzenie grzywny zwrócił się o ustanowienie pomocy prawnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 247 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności jej skargi. O oczywistej bezzasadności skargi można mówić, gdy bez potrzeby głębszej analizy prawnej nie ulega najmniejszej wątpliwości, że nie może ona zostać uwzględniona. Chodzi więc o sytuację, w której obowiązujące prawo jasno i jednoznacznie wyklucza możliwość uwzględnienia żądania skarżącego (postanowienie NSA z dnia 1 października 2009 r., sygn. akt I OZ 918/09 – Lex nr 573308). Zgodnie z art. 54 § 2 powyższej ustawy organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia. W myśl art. 55 § 1 tej ustawy w razie niezastosowania się do obowiązku z art. 54 § 2 ustawy, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6. Z akt sądowych sprawy prowadzonej pod sygnaturą II SAB/Lu 589/13 wynika, że skarga Z. W. z dnia 25 sierpnia 2013 r. na bezczynność Kolegium w przedmiocie rozpatrzenia odwołania Z. W. od decyzji wydanej z upoważnienia Wójta Gminy przez Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej z dnia [...]. w sprawie specjalnego zasiłku celowego na zakup lodówki, bojlera, opłacenie energii elektrycznej i zakup żywności wpłynęła do Kolegium w dniu 27 sierpnia 2013 r. zaś Kolegium przekazało ją do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wraz z odpowiedzią na skargę i aktami sprawy w dniu 25 września 2013 r. Zatem skarga Z. W. z dnia 25 sierpnia 2013 r. przekazana została przez Kolegium do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie przed upływem terminu, o którym stanowi art. 54 § 2 cyt. ustawy. Zatem w świetle cytowanego powyżej art. 55 § 1 ustawy okoliczność ta czyni wniosek o wymierzenie grzywny oczywiście bezzasadny. W tym stanie sprawy na mocy art. 64 § 3 ustawy do oceny wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy zastosowanie będzie miał art. 247 ustawy (por. postanowienie NSA z dnia 24 czerwca 2010 r., sygn. akt I OZ 481/10 – Lex nr 621860).
Wobec powyższego na podstawie art. 64 § 3 w zw. z art. 247 Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi należało odmówić przyznania prawa pomocy.
