III SA/Lu 864/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
2013-12-18Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Ewa Ibrom /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Ibrom po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. P. z dnia [...] 2013 r., nr [...] w przedmiocie skierowania kierowcy na badania lekarskie - w zakresie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Uzasadnienie
S. R. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. P. z dnia [...] 2013 r., nr [...] w przedmiocie skierowania kierowcy na badania lekarskie.
W piśmie z dnia 2 grudnia 2013 r. skarżący wystąpił z wnioskiem o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Skarżący stwierdził, że w razie wykonania decyzji zajdzie niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, a samo postępowanie będzie bezprzedmiotowe.
Wojewódzki Sąd Administracyjny Lublinie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.), dalej: p.p.s.a., wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednocześnie w myśl art. 61 § 3 p.p.s.a., po przekazaniu sądowi skargi, jeśli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności.
Należy podkreślić, że katalog przesłanek warunkujących wstrzymanie wykonania zaskarżonego orzeczenia jest zamknięty, zaś obowiązek ich uprawdopodobnienia spoczywa na wnioskodawcy. Sąd jedynie ocenia, czy w istocie wskazana przez stronę szkoda ma znaczny rozmiar lub istnieje niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. W tym celu skarżący winien tak określić ewentualną szkodę lub w taki sposób wskazać skutki, które nastąpiłyby w związku z wykonaniem decyzji, by sąd mógł stwierdzić w oparciu o konkretne dane, że wielkość szkody jest znaczna, a skutki trudne do odwrócenia. Jak przyjęto w orzecznictwie, chodzi tu o taką szkodę (majątkową lub niemajątkową), która nie będzie mogła być wyrównana przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia.
W niniejszej sprawie skarżący we wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji powołuje się na art. 61 § 3 p.p.s.a., jednakże wniosek nie zawiera uzasadnienia odnoszącego się do przesłanek wskazanych w tym przepisie – niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Skarżący ograniczył się do stwierdzenia, że jeżeli wykonanie zaskarżonej decyzji nie zostanie wstrzymane, zajdzie "niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków", o których mowa art. 61 § 3 p.p.s.a., a samo postępowania będzie bezprzemiotowe. Tymczasem uzasadnienie wniosku winno odnosić się do konkretnych zdarzeń (okoliczności) świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest uzasadnione. Skarżący w ogóle nie uzasadnił, w jaki sposób wykonanie zaskarżonej decyzji spowoduje skutki określone w powołanym przepisie. Na poparcie wniosku o wstrzymanie wykonania zakwestionowanego orzeczenia nie przywołał żadnych konkretnych okoliczności, które mogłyby uzasadniać, że istnieje niebezpieczeństwo spowodowania wobec niego trudnych do odwrócenia skutków.
W tym miejscu warto przytoczyć poglądy orzecznictwa wskazujące, że stanowisko skarżącego, że skarżona do wojewódzkiego sądu administracyjnego decyzja jest merytorycznie nietrafna i w jego ocenie narusza prawo, nie stanowi przesłanki do wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a. (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 9 września 2004 r., sygn. akt FZ 358/2004, postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 maja 2006 r., sygn. akt II OZ 507/06).
Brak wskazania przez skarżącego jakichkolwiek argumentów przemawiających za spełnieniem określonych w ustawie przesłanek stanowiących podstawę wstrzymania wykonania przez sąd zaskarżonej decyzji uniemożliwia uwzględnienie wniosku.
Z powyższych względów, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, na podstawie art. 61 § 3 i 5 p.p.s.a., odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Ewa Ibrom /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Ibrom po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. P. z dnia [...] 2013 r., nr [...] w przedmiocie skierowania kierowcy na badania lekarskie - w zakresie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Uzasadnienie
S. R. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. P. z dnia [...] 2013 r., nr [...] w przedmiocie skierowania kierowcy na badania lekarskie.
W piśmie z dnia 2 grudnia 2013 r. skarżący wystąpił z wnioskiem o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Skarżący stwierdził, że w razie wykonania decyzji zajdzie niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, a samo postępowanie będzie bezprzedmiotowe.
Wojewódzki Sąd Administracyjny Lublinie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.), dalej: p.p.s.a., wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednocześnie w myśl art. 61 § 3 p.p.s.a., po przekazaniu sądowi skargi, jeśli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności.
Należy podkreślić, że katalog przesłanek warunkujących wstrzymanie wykonania zaskarżonego orzeczenia jest zamknięty, zaś obowiązek ich uprawdopodobnienia spoczywa na wnioskodawcy. Sąd jedynie ocenia, czy w istocie wskazana przez stronę szkoda ma znaczny rozmiar lub istnieje niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. W tym celu skarżący winien tak określić ewentualną szkodę lub w taki sposób wskazać skutki, które nastąpiłyby w związku z wykonaniem decyzji, by sąd mógł stwierdzić w oparciu o konkretne dane, że wielkość szkody jest znaczna, a skutki trudne do odwrócenia. Jak przyjęto w orzecznictwie, chodzi tu o taką szkodę (majątkową lub niemajątkową), która nie będzie mogła być wyrównana przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia.
W niniejszej sprawie skarżący we wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji powołuje się na art. 61 § 3 p.p.s.a., jednakże wniosek nie zawiera uzasadnienia odnoszącego się do przesłanek wskazanych w tym przepisie – niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Skarżący ograniczył się do stwierdzenia, że jeżeli wykonanie zaskarżonej decyzji nie zostanie wstrzymane, zajdzie "niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków", o których mowa art. 61 § 3 p.p.s.a., a samo postępowania będzie bezprzemiotowe. Tymczasem uzasadnienie wniosku winno odnosić się do konkretnych zdarzeń (okoliczności) świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest uzasadnione. Skarżący w ogóle nie uzasadnił, w jaki sposób wykonanie zaskarżonej decyzji spowoduje skutki określone w powołanym przepisie. Na poparcie wniosku o wstrzymanie wykonania zakwestionowanego orzeczenia nie przywołał żadnych konkretnych okoliczności, które mogłyby uzasadniać, że istnieje niebezpieczeństwo spowodowania wobec niego trudnych do odwrócenia skutków.
W tym miejscu warto przytoczyć poglądy orzecznictwa wskazujące, że stanowisko skarżącego, że skarżona do wojewódzkiego sądu administracyjnego decyzja jest merytorycznie nietrafna i w jego ocenie narusza prawo, nie stanowi przesłanki do wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a. (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 9 września 2004 r., sygn. akt FZ 358/2004, postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 maja 2006 r., sygn. akt II OZ 507/06).
Brak wskazania przez skarżącego jakichkolwiek argumentów przemawiających za spełnieniem określonych w ustawie przesłanek stanowiących podstawę wstrzymania wykonania przez sąd zaskarżonej decyzji uniemożliwia uwzględnienie wniosku.
Z powyższych względów, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, na podstawie art. 61 § 3 i 5 p.p.s.a., odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
