Ordynacja podatkowa
Stan prawny aktualny na dzień: 29.03.2024
Dz.U.2023.0.2383 t.j. - Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa
Ucz się efektywniej
rozwiązując test
rozwiązując test
Obserwuj akt
Dział IIa. Porozumienia w sprawach ustalenia cen transferowych
Interpretacje: 1
Porównania: 1
Przypisy: 1
Porównania: 1
Przypisy: 2
Porównania: 1
Przypisy: 3
Przypisy: 1
§ 1.
Szef Krajowej Administracji Skarbowej może zawrzeć z podatnikiem, na jego wniosek, umowę o współdziałanie w zakresie podatków pozostających we właściwości Krajowej Administracji Skarbowej, zwaną dalej „umową o współdziałanie”.
§ 2.
Umowa o współdziałanie służy zapewnieniu przestrzegania przez podatnika przepisów prawa podatkowego w warunkach przejrzystości podejmowanych działań oraz wzajemnego zaufania i zrozumienia między organem podatkowym a podatnikiem, przy uwzględnieniu charakteru prowadzonej przez podatnika działalności.
§ 3.
Wniosek, o którym mowa w § 1, może złożyć podatnik, u którego wartość przychodu wykazana w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 zeznanie podatkowe, sprawozdanie finansowe ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, w poprzednim roku podatkowym przekroczyła równowartość 50 000 000 euro, przeliczonych na złote według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w ostatnim dniu roboczym roku kalendarzowego poprzedzającego rok złożenia wniosku.
§ 4.
Umowa o współdziałanie może być zawarta z podatnikiem, który otrzymał pozytywną opinię z audytu wstępnego.
§ 5.
W przypadku odmowy zawarcia umowy o współdziałanie Szef Krajowej Administracji Skarbowej wskazuje przyczyny takiej odmowy wraz z uzasadnieniem.
§ 1.
Umowa o współdziałanie jest zawierana na piśmie na czas nieokreślony.
§ 2.
Umowa o współdziałanie zawiera ustalenia stron niezbędne dla prawidłowej realizacji warunków umowy, w tym szczegółowe określenie praw i obowiązków stron wynikających z zawartej umowy oraz sposób informowania się o osobach upoważnionych do kontaktu między stronami tej umowy.
1)
dobrowolnego i prawidłowego wykonywania obowiązków wynikających z przepisów prawa podatkowego;
2)
posiadania skutecznego i adekwatnego zbioru zidentyfikowanych i opisanych procesów oraz procedur dotyczących zarządzania wykonywaniem obowiązków wynikających z przepisów prawa podatkowego i zapewniających ich prawidłowe wykonanie (ramy wewnętrznego nadzoru podatkowego);
3)
zgłaszania Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, bez wezwania, istotnych zagadnień podatkowych, które rozsądnie oceniając, mogą stać się źródłem sporu między podatnikiem a organem podatkowym, zgodnie z określonymi w umowie o współdziałanie progami istotności;
4)
niezwłocznego przekazywania Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, bez wezwania, istotnych informacji mogących mieć wpływ na uzyskanie korzyści podatkowej przez podatnika, zgodnie z określonymi w umowie o współdziałanie progami istotności.
1)
dostosowuje formę i częstotliwość działań weryfikujących poprawność wykonywania przez podatnika obowiązków wynikających z przepisów prawa podatkowego do aktualnego poziomu skuteczności i adekwatności ram wewnętrznego nadzoru podatkowego i dotychczasowej współpracy z organami podatkowymi;
2)
przeprowadza kontrolę celno-skarbową podatnika;
3)
wyraża zgodę na podjęcie wobec podatnika czynności sprawdzających na podstawie art. 274c żądanie przedstawienia dokumentów przez kontrahentów podatnika przez inne organy Krajowej Administracji Skarbowej oraz wystąpienie do podatnika w trybie art. 79 udostępnianie dokumentów przez kontrahentów kontrolowanego ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej.
§ 1.
Podatnik może w każdym czasie wypowiedzieć umowę o współdziałanie.
§ 2.
Szef Krajowej Administracji Skarbowej może wypowiedzieć umowę o współdziałanie w przypadku:
1)
naruszenia przez podatnika postanowień tej umowy lub
2)
poważnego lub powtarzającego się naruszania przez podatnika przepisów prawa podatkowego
– wskazując przyczyny jej wypowiedzenia wraz z uzasadnieniem.
– wskazując przyczyny jej wypowiedzenia wraz z uzasadnieniem.
§ 3.
Rozwiązanie umowy o współdziałanie następuje z dniem złożenia, na piśmie, drugiej stronie wypowiedzenia tej umowy, chyba że z treści tego wypowiedzenia wynika późniejszy termin.
§ 4.
W przypadku rozwiązania umowy o współdziałanie dane podatnika są niezwłocznie usuwane z ewidencji, o której mowa w art. 20za ewidencja podatników, z którymi Szef KAS zawarł umowę o współdziałanie.
§ 1.
Szef Krajowej Administracji Skarbowej prowadzi ewidencję podatników, z którymi zawarł umowę o współdziałanie.
§ 2.
Ewidencja, o której mowa w § 1, zawiera:
1)
nazwę i numer identyfikacji podatkowej podatnika, z którym została zawarta umowa o współdziałanie;
2)
datę rozpoczęcia obowiązywania umowy o współdziałanie.
§ 3.
Ewidencja, o której mowa w § 1, jest jawna i udostępnia się ją w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych.
1)
interpretacji przepisów prawa podatkowego;
2)
ustalania cen transferowych;
3)
braku zasadności zastosowania art. 119a unikanie opodatkowania § 1;
4)
wysokości prognozowanego na następny rok podatkowy zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych;
5)
innej, niezbędnej dla zapewnienia prawidłowej realizacji umowy o współdziałanie.
§ 1.
Porozumienie podatkowe nie może zostać zawarte w zakresie czynności i zdarzeń objętych toczącym się postępowaniem podatkowym, kontrolą podatkową, kontrolą celno-skarbową lub postępowaniem przed sądem administracyjnym albo gdy w tym zakresie sprawa została rozstrzygnięta co do istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego.
§ 2.
W przypadku odmowy zawarcia porozumienia podatkowego Szef Krajowej Administracji Skarbowej wskazuje przyczyny odmowy wraz z uzasadnieniem.
§ 3.
Do porozumienia podatkowego w sprawie, o której mowa w art. 20zb porozumienie podatkowe z podatnikiem będącym stroną umowy o współdziałanie pkt 1, przepisy art. 14c elementy interpretacji indywidualnej § 1 stosuje się odpowiednio.
§ 4.
Do porozumienia podatkowego w sprawie, o której mowa w art. 20zb porozumienie podatkowe z podatnikiem będącym stroną umowy o współdziałanie pkt 2, przepisy art. 0 _ 83, art 85–88, art. 90 uchylony ust. 1 i 3, art. 92 , art. 95 ust. 1–6 i 8, art. 96 , art. 98 odpowiedzialność spadkobierców za zobowiązania podatkowe spadkodawcy–100, art. 105 ust. 1 i 3, art. 106 ust. 1 i 3 oraz art. 107 ustawy z dnia 16 października 2019 r. o rozstrzyganiu sporów dotyczących podwójnego opodatkowania oraz zawieraniu uprzednich porozumień cenowych stosuje się odpowiednio, przy czym:
1)
opłaty, o których mowa w art. 98 i art. 99 tej ustawy, pobiera się po zawarciu porozumienia w wysokości 50% kwot, o których mowa w art. 98 odpowiedzialność spadkobierców za zobowiązania podatkowe spadkodawcy i art. 99 śmierć spadkodawcy a bieg terminów prawa podatkowego tej ustawy;
2)
obowiązek przedstawienia dokumentów lub informacji, o których mowa w art. 0 _ 90 ust. 1 oraz art. 107 tej ustawy, nie dotyczy dokumentów lub informacji przekazanych uprzednio Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej w ramach umowy o współdziałanie lub audytu podatkowego.
§ 5.
Do porozumienia podatkowego, o którym mowa w art. 20zb porozumienie podatkowe z podatnikiem będącym stroną umowy o współdziałanie pkt 3, przepisy art. 119x wniosek o wydanie opinii zabezpieczającej § 1, art. 119y wydanie lub odmowa wydania opinii zabezpieczającej § 1, art. 119za elementy opinii zabezpieczającej pkt 1 i 2 oraz art. 119zc opłata od wniosku o wydanie opinii zabezpieczającej stosuje się odpowiednio, przy czym:
1)
obowiązek przedstawienia dokumentów i informacji, o których mowa w art. 119x wniosek o wydanie opinii zabezpieczającej § 1, nie dotyczy dokumentów przekazanych uprzednio Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej w ramach umowy o współdziałanie lub audytu podatkowego;
2)
opłatę, o której mowa w art. 119zc opłata od wniosku o wydanie opinii zabezpieczającej, pobiera się po zawarciu porozumienia w wysokości 50% kwoty, o której mowa w art. 119zc opłata od wniosku o wydanie opinii zabezpieczającej § 1.
1)
Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej lub naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla podatnika będącego stroną umowy o współdziałanie – w przypadku porozumienia podatkowego w sprawie, o której mowa w art. 20zb porozumienie podatkowe z podatnikiem będącym stroną umowy o współdziałanie pkt 1;
2)
Rady do Spraw Przeciwdziałania Unikaniu Opodatkowania – w przypadku porozumienia podatkowego, o którym mowa w art. 20zb porozumienie podatkowe z podatnikiem będącym stroną umowy o współdziałanie pkt 3, przy czym przepis art. 119h zasięganie przez Szefa KAS opinii Rady do Spraw Przeciwdziałania Unikaniu Opodatkowania § 3 stosuje się odpowiednio.
§ 1.
Podatnik może w każdym czasie wypowiedzieć porozumienie podatkowe.
§ 2.
Szef Krajowej Administracji Skarbowej może wypowiedzieć porozumienie podatkowe, jeżeli:
1)
wyjdą na jaw istotne dla sprawy, w jakiej zawarto porozumienie, nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody, istniejące w dniu zawarcia tego porozumienia, nieznane Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, lub
2)
stwierdzi, że porozumienie jest nieprawidłowe w świetle w szczególności orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego, Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, uchwał Naczelnego Sądu Administracyjnego lub interpretacji ogólnych, lub
3)
zostanie rozwiązana umowa o współdziałanie.
§ 3.
Z zastrzeżeniem art. 20z wypowiedzenie porozumienia podatkowego po rozwiązaniu umowy o współdziałanie, rozwiązanie porozumienia podatkowego następuje z dniem złożenia, na piśmie, drugiej stronie wypowiedzenia tego porozumienia wraz z uzasadnieniem. Podatnik w wypowiedzeniu porozumienia może wskazać inny niż wynikający ze zdania pierwszego termin rozwiązania porozumienia, poprzedzający dzień złożenia tego wypowiedzenia.
§ 4.
Rozwiązanie porozumienia podatkowego na podstawie § 2 pkt 1 wywołuje skutki prawne od dnia jego zawarcia.
§ 5.
Zastosowanie się do porozumienia rozwiązanego na podstawie § 1 oraz § 2 pkt 2 i 3 nie może szkodzić podatnikowi. Przepisy art. 14k zastosowanie się do interpretacji ogólnej lub indywidualnej przed ich zmianą lub przed doręczeniem organowi podatkowemu oraz art.14m przesłanki zwolnienia z obowiązku zapłaty podatku przy zastosowaniu się do interpretacji § 1–3 stosuje się odpowiednio.
1)
prawidłowości wypełniania obowiązków podatkowych;
2)
skuteczności i adekwatności ram wewnętrznego nadzoru podatkowego.
§ 1.
Podatnik jest obowiązany do przekazywania na wniosek Szefa Krajowej Administracji Skarbowej dokumentów i informacji niezbędnych do przeprowadzenia audytu podatkowego.
§ 2.
Dokumenty i informacje uznane przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej za zawierające tajemnicę przedsiębiorstwa są niszczone w terminie 2 miesięcy od dnia:
1)
rozwiązania umowy o współdziałanie;
2)
zakończenia audytu wstępnego, jeżeli audyt wstępny został zakończony opinią – w przypadku niezawarcia umowy o współdziałanie;
3)
zakończenia weryfikacji zastosowania się przez podatnika do wydanych zaleceń, o których mowa w art. 20zi opinie lub zalecenia z przeprowadzonego audytu § 1 pkt 2 – w przypadku niezawarcia umowy o współdziałanie.
§ 1.
Z przeprowadzonego audytu podatkowego Szef Krajowej Administracji Skarbowej sporządza:
1)
opinię pozytywną albo
2)
zalecenia wskazujące, jakie czynności podatnik powinien podjąć w celu usunięcia stwierdzonych w ramach tego audytu nieprawidłowości, wraz z uzasadnieniem, albo
3)
opinię negatywną.
§ 2.
Audyt monitorujący jest wykonywany w sposób ciągły.
§ 3.
Opinia oraz zalecenia są przekazywane niezwłocznie podatnikowi.
§ 4.
Termin realizacji czynności podejmowanych w związku z przekazanymi zaleceniami podatnik uzgadnia z Szefem Krajowej Administracji Skarbowej.
§ 5.
W przypadku zastosowania się przez podatnika do zaleceń audytu wstępnego audyt ten może być wznowiony na okres niezbędny do weryfikacji zastosowania się podatnika do tych zaleceń.
§ 1.
O przeprowadzeniu audytu wstępnego i jego zakresie decyduje Szef Krajowej Administracji Skarbowej, biorąc pod uwagę ocenę ryzyka podatkowego zidentyfikowanego u podatnika wnioskującego o zawarcie umowy o współdziałanie.
§ 2.
Podatnik jest informowany o zakresie audytu wstępnego.
§ 3.
Harmonogram działań podejmowanych w ramach audytu wstępnego Szef Krajowej Administracji Skarbowej uzgadnia z podatnikiem.
§ 4.
Audyt wstępny w zakresie poprawności wypełniania obowiązków podatkowych obejmuje 2 lata podatkowe poprzedzające rok, w którym podatnik wystąpił z wnioskiem o podpisanie umowy o współdziałanie, oraz okres od początku roku podatkowego, w którym podatnik wystąpił z wnioskiem, do dnia zakończenia tego audytu.
§ 5.
Audyt wstępny w zakresie poprawności wypełniania obowiązków podatkowych przez następcę prawnego podatnika, który zawarł umowę o współdziałanie, może objąć krótszy okres niż określony w § 4.
1)
systemu zarządzania ryzykiem,
2)
kontroli wewnętrznej,
3)
audytu wewnętrznego,
4)
nadzoru nad zgodnością działalności z przepisami prawa, regulacjami wewnętrznymi i dobrowolnie przyjętymi standardami,
5)
mechanizmów nadzoru zewnętrznego, w tym niezależnego audytu funkcji podatkowej
– w odniesieniu do spraw podatkowych.
– w odniesieniu do spraw podatkowych.
§ 1.
W przypadku złożenia prawnie skutecznej deklaracji lub korekty deklaracji:
1)
w terminie 14 dni od dnia otrzymania zaleceń audytu wstępnego i w celu usunięcia stwierdzonych w nim nieprawidłowości w zakresie realizacji obowiązków podatkowych i wpłacenia związanej z tą korektą zaległości podatkowej w terminie 7 dni od daty złożenia tej deklaracji albo korekty deklaracji – przepis art. 56a obniżona stawka odsetek za zwłokę § 1 stosuje się odpowiednio;
2)
za okres rozliczeniowy objęty audytem monitorującym oraz pod warunkiem wpłacenia zaległości podatkowych w terminie 7 dni od dnia złożenia tej deklaracji albo korekty deklaracji – nie nalicza się odsetek za zwłokę.
§ 2.
Przepis § 1 pkt 1 stosuje się do deklaracji oraz korekt deklaracji złożonych za okresy nieobjęte audytem wstępnym, jeżeli złożone zostały w celu usunięcia nieprawidłowości stwierdzonych w wyniku tego audytu.
§ 3.
W przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 2, nie wszczyna się postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe.
§ 1.
Czynności w zakresie audytu podatkowego wykonują pracownicy zatrudnieni w wyodrębnionej w tym celu komórce organizacyjnej urzędu obsługującego Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, działający z jego upoważnienia.
§ 2.
Czynności w zakresie audytu podatkowego mogą być wykonywane z upoważnienia Szefa Krajowej Administracji Skarbowej przez pracowników i funkcjonariuszy jednostek Krajowej Administracji Skarbowej.
§ 3.
Pracownicy i funkcjonariusze wykonujący czynności w zakresie audytu podatkowego nie mogą uczestniczyć w przeprowadzaniu kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej oraz w postępowaniu podatkowym wobec podatnika objętego tym audytem przez okres 3 lat od dnia jego zakończenia.
§ 1.
Niezależny audyt funkcji podatkowej jest przeprowadzany na zlecenie podatnika przez niezależnego audytora podatkowego.
§ 2.
Niezależnym audytorem podatkowym może być spółka doradztwa podatkowego, firma audytorska, doradca podatkowy lub biegły rewident, z wyjątkiem podmiotu:
1)
wykonującego na rzecz podatnika czynności rewizji finansowej, usługi doradztwa podatkowego lub prawnego,
2)
będącego krajowym podmiotem powiązanym lub zagranicznym podmiotem powiązanym w rozumieniu ustawy z dnia 16 października 2019 r. o rozstrzyganiu sporów dotyczących podwójnego opodatkowania oraz zawieraniu uprzednich porozumień cenowych wobec:
a) podatnika,
b) podmiotu wykonującego usługi doradztwa podatkowego lub czynności rewizji finansowej na rzecz tego podatnika,
a) podatnika,
b) podmiotu wykonującego usługi doradztwa podatkowego lub czynności rewizji finansowej na rzecz tego podatnika,
3)
wykonującego usługi, o których mowa w pkt 2 lit. b, na rzecz podmiotu, który świadczy na rzecz podatnika takie usługi
– w okresie objętym tym audytem podatkowym oraz w trakcie jego przeprowadzania.
– w okresie objętym tym audytem podatkowym oraz w trakcie jego przeprowadzania.
§ 1.
Niezależny audyt funkcji podatkowej obejmuje sprawdzenie prawidłowości wykonywania obowiązków podatkowych oraz skuteczności i adekwatności wdrożonych ram wewnętrznego nadzoru podatkowego.
§ 2.
Z przeprowadzenia niezależnego audytu funkcji podatkowej sporządza się raport zawierający wynik niezależnego audytu funkcji podatkowej. Raport podpisuje niezależny audytor podatkowy przeprowadzający ten audyt.
§ 3.
Raport z niezależnego audytu funkcji podatkowej jest przekazywany niezwłocznie podatnikowi wraz z dokumentacją audytu zawierającą testy i procedury przeprowadzone w jego trakcie.
§ 1.
W zakresie nieuregulowanym w niniejszym dziale przepisy art. 168 forma i tryb wnoszenia podań, art. 172 obowiązek sporządzenia protokołu przez organ podatkowy, art. 173 zasady sporądzania protokołu i jego odczytywanie i art 175–177 oraz działu IV rozdziału 1 z wyłączeniem art. 127 zasada dwuinstancyjności postępowania, rozdziałów 5 i 10 stosuje się odpowiednio.
§ 2.
Do spraw uregulowanych w niniejszym dziale nie stosuje się przepisu art. 3 kontrola działalności administracji publicznej § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.