§ 1.
W postępowaniu o wznowienie stosuje się odpowiednio art. 425 odwołanie od orzeczenia wydanego w pierwszej instancji § 2 zdanie pierwsze, § 3 i 4, art. 429 odmowa przyjęcia środka odwoławczego, art. 430 pozostawienie środka odwoławczego bez rozpoznania § 1, art. 431 cofnięcie środka odwoławczego, art. 432 skutek cofnięcia środka odwoławczego, art. 435 wyjście sądu odwoławczego poza granice podmiotowe środka odwoławczego, art. 442 ponowne rozpoznanie sprawy, art. 456 wyroki sądu odwoławczego, art. 457 uzasadnienie wyroku sądu odwoławczego § 1 i 3, art. 529 kasacja na korzyść oskarżonego, art. 530 przyjęcie lub odmowa przyjęcia kasacji, art. 532 wstrzymanie wykonania orzeczenia w razie wniesienia kasacji i art. 538 uchylenie wyroku w postępowaniu kasacyjnym, a w razie wznowienia postępowania na korzyść oskarżonego stosuje się odpowiednio art. 434 zakaz orzekania przez sąd odwoławczy na niekorzyść oskarżonego i art. 443 zakaz pogarszania sytuacji oskarżonego w razie ponownego rozpoznania sprawy.
§ 2.
Wniosek o wznowienie postępowania, jeżeli nie pochodzi od prokuratora, powinien być sporządzony i podpisany przez adwokata, radcę prawnego albo radcę Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej. Przepisy art. 446 wymogi formalne apelacji od wyroku sądu okręgowego stosuje się odpowiednio.
§ 3.
Sąd, orzekając jednoosobowo, odmawia przyjęcia wniosku niepochodzącego od osoby wymienionej w § 2 bez wzywania do usunięcia jego braków formalnych, jeżeli z treści wniosku, w szczególności odwołującego się do okoliczności, które były już rozpoznawane w postępowaniu o wznowienie postępowania, wynika jego oczywista bezzasadność. Na postanowienie o odmowie przyjęcia wniosku przysługuje zażalenie do tego samego sądu orzekającego w składzie trzech sędziów.
