§ 1.
W kwestii umorzenia postępowania stosuje się odpowiednio art. 322 umorzenie śledztwa oraz art. 323 postanowienie w przedmiocie dowodów rzeczowych w razie umorzenia śledztwa § 1 i 2.
§ 2.
W razie istnienia podstaw określonych w art. 45a przesłanki orzeczenia przepadku Kodeksu karnego albo art. 43 przepadek przedmiotów tytułem środka zapobiegawczego § 1 lub 2, art. 43a orzeczenie przepadku bez wyroku skazującego lub art. 47 kary i środki karne za wykroczenia skarbowe § 4 Kodeksu karnego skarbowego sąd, umarzając postępowanie lub rozpoznając wniosek prokuratora, o którym mowa w art. 323 postanowienie w przedmiocie dowodów rzeczowych w razie umorzenia śledztwa § 3, orzeka przepadek.
§ 2a.
Na postanowienie w przedmiocie przepadku przysługuje zażalenie stronom i osobie, od której przedmioty te odebrano lub która zgłosiła do nich roszczenie.
§ 3.
Osoba roszcząca sobie prawo do korzyści lub przedmiotów, których przepadek orzeczono na podstawie art 44–45a Kodeksu karnego lub art. 43 przepadek przedmiotów tytułem środka zapobiegawczego § 1 i 2, art. 43a orzeczenie przepadku bez wyroku skazującego oraz art. 47 kary i środki karne za wykroczenia skarbowe § 4 Kodeksu karnego skarbowego, może dochodzić swych roszczeń tylko w postępowaniu cywilnym.
