IBPP4/443-1469/11/AZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2011r. (data wpływu 30 września 2011r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 grudnia 2011r. (data wpływu 12 grudnia 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku pośrednictwa w sprzedaży biletów, dokumentowania tych czynności oraz stawki podatku dla tych czynności – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 30 września 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku pośrednictwa w sprzedaży biletów, dokumentowania tych czynności oraz stawki podatku dla tych czynności. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 grudnia 2011r. (data wpływu 12 grudnia 2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP4/443-1468/11 z dnia 12 grudnia 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest spółką prawa handlowego, powstałą w wyniku komercjalizacji przedsiębiorstwa państwowego. Spółka wykonuje usługi w zakresie regularnego przewozu osób w transporcie drogowym na liniach krajowych i międzynarodowych. Sprzedaż biletów uprawniających do przejazdu na poszczególnych liniach rejestrowana jest za pomocą kas rejestrujących - fiskalnych. Dokonywana jest też sprzedaż biletów miesięcznych imiennych przy użyciu drukarki fiskalnej i licencjonowanego oprogramowania.

Przy sprzedaży biletów firma honoruje ulgi ustawowe zgodnie z przepisami. Dodatkowo świadczy usługi w zakresie wynajmu i obsługi taboru (stacja kontroli pojazdów, myjnia, stacja obsługi) jak również prowadzi działalność handlową w zakresie sprzedaży detalicznej paliw płynnych i artykułów spożywczych.

W roku 2010r. akcje Spółki zostały przekazane nieodpłatnie Związkowi Gmin „xxx”. W chwili obecnej Związek Gmin jest właścicielem 100% kapitału zakładowego spółki. Głównym celem przekazania Spółki Związkowi Gmin było bieżące i nieprzerwane zaspokajanie potrzeb wspólnoty samorządowej w zakresie transportu zbiorowego osób na terenie Gmin będących członkami Związku. Związek Gmin „xxx” pełni funkcję organizatora publicznego transportu zbiorowego na terenie gmin. Do zadań związku zgodnie z zapisami ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o publicznym transporcie zbiorowym należy organizowanie publicznego transportu zbiorowego poprzez między innymi zawieranie umów o oświadczenie usług w zakresie transportu zbiorowego, ustalanie opłat za przewóz, ustalanie sposobu dystrybucji biletów za usługę świadczoną przez operatora w zakresie publicznego transportu zbiorowego.

Wnioskodawca (zwany w dalszej części Spółką) wykonuje transport zbiorowy na terenie gmin należących do Związku Gmin „xxx”. Ze względu na to iż ustalone przez Związek ceny biletów nie pokrywają ponoszonych kosztów Spółka oprócz wpływów za bilety otrzymuje od Związku dopłaty do biletów wg zasad określonych uchwałą Związku. Kwota dopłat jest opodatkowana podatkiem wg stawki 8%.

W bieżącym roku planowana jest zmiana zasad organizacji i rozliczania komunikacji realizowanej na potrzeby Związku Gmin. Spółka zamierza zawrzeć umowę ze Związkiem Gmin na świadczenie usług przewozowych, które będą wykonywane w ramach prowadzonej działalności przez Spółkę. Zgodnie z planowaną umową wpływy ze sprzedanych biletów byłyby w całości przekazywane do Związku natomiast Spółka otrzymywałaby za wykonywane usługi wynagrodzenie proporcjonalne do ilości przejechanych kilometrów (wg ustalonej stawki za 1 kilometr).

Komunikacja byłaby prowadzona na rachunek i ryzyko Związku ale sprzedaż biletów prowadzona będzie w kasach Spółki a także w bileterkach autobusowych. Sprzedaż biletów odbywałaby się na podstawie paragonów fiskalnych, zawierających wszystkie niezbędne informacje, stosownie do § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212 poz. 1338). Na paragonie fiskalnym dokumentującym sprzedaż biletu jako przewoźnik widoczna byłaby Spółka. Ze względu na to, iż kasy Spółki jak też autobusy oprócz komunikacji której organizatorem jest Związek Gmin obsługują również komunikację realizowaną w ramach prowadzonej przez spółkę działalności nie ma możliwości umieszczenia na paragonach fiskalnych danych Związku Gmin. Te same dane byłyby uwidocznione na wtórnikach drukowanych przez kasę fiskalną które podlegają przechowaniu w dłuższym okresie. Podkreślić należy, że kasy rejestrujące i ich algorytmy działania są zdeterminowane przepisami i brak jest możliwości ingerencji w strukturę oprogramowania przez podatnika. Ponieważ jednak Spółka pracuje przy użyciu zintegrowanego systemu informatycznego, który powiązany jest z drukarkami fiskalnymi wartość obrotu sprzedaży obcej i własnej rejestrowanej za pomocą kas fiskalnych odzwierciedlona jest w ewidencji komputerowej i pojawia się na sporządzonych na jej podstawie zestawieniach komputerowych - dziennych lub miesięcznych, wykazujących kwoty sprzedaży własnej Spółki i obcej realizowanej dla Związku Gmin. Podkreślenia wymaga, że na podstawie tych danych, Spółka jest w stanie w sposób prawidłowy przyporządkować kwoty obrotu własnego i obcego do konkretnych stawek VAT. W efekcie Spółka w oparciu o dane z ewidencji ma możliwość dokonania autokorekty kwoty podatku VAT, wykazanego w raportach fiskalnych, w taki sposób, aby kwota tego podatku uwzględniała odrębnie obrót własny i obcy.

Ze względu na to, że sprzedaż biletów dokonywana byłaby w kasach biletowych i bileterkach autobusowych należących do Spółki za świadczone usługi pośrednictwa w sprzedaży biletów Spółka otrzymywałaby także wynagrodzenie prowizyjne.

W piśmie z dnia 8 grudnia Wnioskodawca poinformował, że dla świadczonych usług przewozu osób posługuje się symbolem PKWiU 49.31.2.

Ponadto Wnioskodawca uściślił, że zamierza zawrzeć ze Związkiem Gmin jedną umowę na świadczenie usług przewozu osób oraz pośrednictwa w sprzedaży biletów z której będzie wynikało, że Spółka otrzymuje wynagrodzenie proporcjonalnie do przejechanych kilometrów oraz że dokonuje sprzedaży biletów w imieniu i na rzecz Związku Gmin i otrzymuje za to wynagrodzenie w postaci prowizji.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w opisanym stanie faktycznym, dla potrzeb opodatkowania podatkiem od towarów i usług, Spółka ma prawo pomniejszyć obrót a w związku z tym również VAT należny o wartość sprzedaży obcej, jeżeli jej wysokość wynika z dziennych lub miesięcznych zestawień sprzedaży sporządzonych przy pomocy programu komputerowego wykazującego kwoty sprzedaży własnej i obcej, a jednocześnie Związek Gmin rozliczy z Urzędem Skarbowym VAT należny zgodnie z danymi uzyskanymi od Spółki i w wysokości w jakiej Spółka dokonała pomniejszenia obrotu...

Jakim dokumentem Spółka powinna udokumentować sprzedaż obcą na rzecz Związku Gmin. Czy prawidłowa będzie nota księgowa z wyszczególnionymi kwotami netto, VAT i brutto...

Wg jakiej stawki opodatkować przychód z tytułu prowizji od sprzedanych biletów...

Zdaniem Wnioskodawcy (uściślonym w piśmie z dnia 8 grudnia 2011r.), ustalając podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług Spółka ma prawo wyłączyć z kwoty obrotu wartość sprzedaży obcej.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Jak podkreśla się w doktrynie i orzecznictwie należność jest kwotą, na którą strony się umówiły, czyli kwotą, którą podatnik ma otrzymać od nabywcy towarów i usług. W ocenie Spółki w przedstawionym powyżej stanie faktycznym, nie może budzić wątpliwości, że wartość sprzedaży obcej nie jest kwotą należną Spółce w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy. Za należną (a zatem przysługującą Spółce) można w przypadku Spółki uznać wyłącznie kwotę należnej prowizji. Wartość sprzedanych biletów stanowi kwotę należną Związkowi Gmin.

Spółka uważa, że dla możliwości pomniejszenia kwoty obrotu w oparciu o ww. przepisy, nie może mieć decydującego znaczenia sposób w jaki ujmowana jest sprzedaż obca na paragonach fiskalnych oraz brak ich wyodrębnienia w raportach fiskalnych, przy pomocy których Spółka ma obowiązek ewidencjonować obrót, stosownie do zapisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych…, skoro na podstawie ewidencji komputerowej Spółka jest w stanie określić wysokość sprzedaży obcej. Nie bez znaczenia w przedmiotowej sprawie jest także i to, że na tle obecnie obowiązujących przepisów nie jest możliwa korekta wydruków z kas (paragonów i raportów). Możliwość taka nie została przewidziana w przepisach, a ponadto uniemożliwiają ja warunki techniczne kas, które zapewnić mają nienaruszalność i nieusuwalność zapisów w kasie. W doktrynie nie budzi jednakże wątpliwości, że podatnicy są zobowiązani do korekty samych danych zaewidencjonowanych w kasie, o ile miały miejsce ich zmiany, w celu określenia rzeczywistej podstawy opodatkowania.

Przepisy nie określają tutaj w ogóle sposobów dokonywania tej korekty, która jednakże – co już powiedziano – nie może nastąpić poprzez sama kasę rejestrująca. W kontekście powyższego Spółka uważa, że ma możliwość dokonania takiej właśnie autokorekty w związku z prowadzeniem sprzedaży na rzecz Związku Gmin w oparciu o dzienne lub miesięczne zestawienia sprzedaży sporządzone przy pomocy programu komputerowego wykazującego kwoty sprzedaży własnej i obcej. W efekcie system dokumentowania sprzedaży własnej i obcej stosowany w Spółce wystarczająco potwierdza fakt dokonania sprzedaży obcej i uprawnia Spółkę przy ustalaniu podstawy opodatkowania podatkiem VAT do uwzględniania rzeczywistego obrotu pomniejszonego o sprzedaż obcą.

W takim przypadku Spółka nie wykazywałaby w deklaracji VAT-7 sprzedaży obcej, zaewidencjonowanej za pomocą własnej kasy. Spółka ewidencjonowałaby w swoich dokumentach i deklaracjach VAT-7 wyłącznie fakturę na prowizję za sprzedane bilety. Natomiast Związek Gmin wykazywałby w swojej deklaracji VAT-7 całą sprzedaż, której dokonała Spółki na jego rzecz i w jego imieniu.

Zdaniem Wnioskodawcy dokumentem, którym Spółka winna uznać Związek Gmin winna być nota księgowa z wyszczególnionymi kwotami netto, VAT i brutto wystawiona na koniec każdego miesiąca kalendarzowego.

Na podstawie zapisu art. 106 ust. 1 ustawy o podatku VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4, 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Faktur stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej te elementy, które zostały wymienione w § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów u usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.).

Zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

W świetle przywołanych przepisów Spółka nie może wystawić faktury VAT, z uwagi na fakt, że sprzedaż biletów odbywa się pomiędzy Związkiem Gmin, a osobami fizycznymi, klientami korzystającymi z usług przewozu międzygminnej komunikacji. Ustawodawca nie wskazał ani w przepisach ustawy o VAT, ani w aktach wykonawczych do ww. ustawy możliwości udokumentowania przedmiotowej sprzedaży biletów dokonywanej przez Spółkę jako pośrednika. Wobec powyższego Spółka winna rozliczać ilość sprzedanych biletów na podstawie rozliczeń wzajemnych ze Związkiem Gmin, zaś właściwym dokumentem do udokumentowania rozliczeń byłaby nota księgowa.

Przychód Spółki z tytułu prowizji od sprzedanych biletów na rzecz Związku Gmin biletów winien być udokumentowany fakturą VAT i opodatkowany stawką 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast przez świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, wprowadzonym na mocy art. 19 ustawy z dnia 26 listopada 2010r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym treścią art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy, podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami inwestycyjnymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi dla prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, agenta, zleceniobiorcy lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze - kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl ust. 3 powyższego artykułu, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu świadczenia usług, pomniejszona o kwotę podatku.

Z przedstawionego stanu faktycznego, że Wnioskodawca wykonuje transport zbiorowy na terenie gmin należących do Związku Gmin. Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę ze Związkiem Gmin na świadczenie usług przewozowych, które będą wykonywane w ramach prowadzonej działalności przez Wnioskodawcę. Wpływy ze sprzedaży biletów byłyby w całości przekazywane do Związku. Komunikacja byłaby prowadzona na rachunek i ryzyko Związku, ale sprzedaż biletów prowadzona będzie w kasach Wnioskodawcy, a także w bileterkach autobusowych. Ze względu na to, że sprzedaż biletów dokonywana byłaby w kasach biletowych i bileterkach autobusowych należących do Wnioskodawcy za świadczone usługi pośrednictwa w sprzedaży biletów Wnioskodawca otrzymywałby wynagrodzenie prowizyjne.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz powołane przepisy należy zauważyć, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca świadczy na podstawie umowy usługi pośrednictwa w sprzedaży biletów, za które otrzymuje wynagrodzenie prowizyjne, to podstawą opodatkowania jest wyłącznie kwota prowizji.

Prowizja lub inna postać wynagrodzenia otrzymywanego z tytułu świadczenia na rzecz Związku usług pośrednictwa w sprzedaży biletów podlega opodatkowaniu według stawki podstawowej tj. 23% w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r.

Stosownie do zapisu art. 106 ust. 1 ustawy o podatku VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4, 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W świetle powyższego przychód Spółki z tytułu prowizji od sprzedanych biletów na rzecz Związku Gmin biletów winien być udokumentowany fakturą VAT i opodatkowany stawką 23%.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją w której Wnioskodawca poza wykonywaniem usług w ramach umowy pośrednictwa dokonuje również sprzedaży własnej, jednocześnie Wnioskodawca ewidencjonuje tą sprzedaż za pomocą kasy rejestrującej.

Stosownie do § 7 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 ze zm.) podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani stosować kasy wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, bez prawa ich używania przez osoby trzecie, z zastrzeżeniem ust. 7.

Z kolei w § 7 ust. 7 ww. rozporządzenia postanowiono, iż podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo też marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Powyższy przepis (tj. § 7 ust. 7 powołanego rozporządzenia) ustanawia wyjątek od zasady, iż podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących obowiązani są do stosowania kas wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, nakazując również ewidencjonowanie sprzedaży prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników. Wyjątek ten dotyczy ewidencjonowania na własnej kasie obrotu innego podmiotu bez prawa do używania przez podatnika kas należących do innego podmiotu. Zatem pośrednik, który obok sprzedaży towarów zleceniodawcy dokonuje sprzedaży towarów własnych, w sytuacji gdy ciąży na nim obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy użyciu kasy rejestrującej, ma również obowiązek ewidencjonowania na kasie obrotu z tytułu sprzedaży towarów zleceniodawcy.

Jednakże do obrotu, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, Wnioskodawca powinien wliczyć wyłącznie wartość własnej sprzedaży dokonanej na rzecz osób, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych Przy czym należy mieć na względzie uregulowania wskazujące na konieczność prowadzenia przez podatnika ewidencji, służącej prawidłowemu sporządzeniu deklaracji podatkowej. Ewidencja prowadzona w kasie rejestrującej jest niezależna od ewidencji, której prowadzenia wymagają inne przepisy, a w szczególności art. 109 ust. 3 ustawy.

Stosownie do treści art. 109 ust. 3 powołanej ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Wnioskodawca wskazał, że obrót ze sprzedaży ewidencjonuje przy użyciu zintegrowanego systemu informatycznego, który powiązany jest z drukarkami fiskalnymi wartość obrotu sprzedaży obcej i własnej rejestrowanej za pomocą kas fiskalnych odzwierciedlona jest w ewidencji komputerowej i pojawia się na sporządzonych na jej podstawie zestawieniach komputerowych - dziennych lub miesięcznych, wykazujących kwoty sprzedaży własnej Spółki i obcej realizowanej dla Związku Gmin. Spółka jest w stanie w sposób prawidłowy przyporządkować kwoty obrotu własnego i obcego do konkretnych stawek VAT. W efekcie Spółka w oparciu o dane z ewidencji ma możliwość dokonania autokorekty kwoty podatku VAT, wykazanego w raportach fiskalnych, w taki sposób, aby kwota tego podatku uwzględniała odrębnie obrót własny i obcy.

Zatem Spółka ma prawo pomniejszyć obrót, a w związku z tym również VAT należny o wartość sprzedaży obcej, jeżeli jej wysokość wynika z dziennych lub miesięcznych zestawień sprzedaży sporządzonych przy pomocy programu komputerowego wykazującego kwoty sprzedaży własnej i obcej.

Należy się zgodzić ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że w sprawie opisanej we wniosku nie zachodzą okoliczności wskazane w art. 106 ust. 1 jak również w art. 106 ust 7, uzasadniające wystawienie faktury VAT lub faktury wewnętrznej.

Zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Wartości obrotu uzyskiwane przez Wnioskodawcę ze sprzedaż biletów na rzecz Związku Gmin nie stanowią kwoty należnej dla Wnioskodawcy, tym samym nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT i nie stanowią obrotu, o którym mowa w art. 29 ustawy o VAT. Jako czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT nie powinny być dokumentowane fakturami VAT. W świetle powyższego, w opisanych okolicznościach wystarczającym dokumentem stwierdzającym dokonanie operacji gospodarczej, będzie dowód księgowy, np. nota.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.