IPPP3/443-225/10-5/IB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25.02.2010 r. (data wpływu 03.03.2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług dubbingowych świadczonych przez Spółkę na rzecz zleceniodawcy z innego kraju niż Polska- jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 03.03.2010 r. wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług dubbingowych świadczonych przez Spółkę na rzecz zleceniodawcy z innego kraju niż Polska.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”) świadczy usługi w zakresie dubbingu. Usługi te wykonywane są na zlecenie spółki mającej siedzibę w innym kraju niż Polska. Zakres prac, które wykonuje Spółka, obejmuje: przygotowanie tłumaczenia oryginalnej listy dialogowej oraz nagranie dialogów w polskiej wersji językowej. Spółka organizuje całość procesu dubbingowania, w tym zawiera umowy z artystami (aktorami) i innymi osobami odpowiedzialnymi za realizację nagrania. Prawa autorskie do fonogramu, który stanowi efekt usług Spółki, zbywane są przez nią na rzecz zleceniodawcy. Usługi Spółki kwalifikowane są jako usługi w zakresie produkcji filmów (PKWiU 92.11), przy czym usługobiorca byłby pozbawiony możliwości wykorzystania ww. usług, jeżeli nie dochodziłoby do ww. zbycia praw (a przynajmniej, do udzielenia licencji.). Zleceniodawca nie posiada oddziału ani żadnej innej stałej placówki należącej do niego, która mogłaby zostać uznana za tzw. stałe miejsce prowadzenia działalności w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy, zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług (art. 28 b), dalej: „ustawa VAT”, usługi dubbingowe świadczone przez Spółkę na rzecz zleceniodawcy z innego kraju niż Polska nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT) w Polsce...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 28b. ust 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: „ustawa VAT”) miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym usługobiorca posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania. Przepis ten odnosi się do opodatkowania usług świadczonych pomiędzy podatnikami VAT z siedzibami w różnych krajach i reguluje większość przypadków świadczenia usług pomiędzy podmiotami z różnych krajów - poza przypadkami wymienionymi w art. 28b ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n ustawy VAT. Ponieważ usługi dubbingowe świadczone przez Spółkę na rzecz zagranicznego zleceniodawcy (usługobiorcy), nie mieszczą się w zakresie ww. wyjątków (art. 28b ust. 2-4, 28e itd. ustawy VAT), należy uznać, iż w stosunku do nich obowiązuje zasada wyrażona w art. 28b ust. 1 ustawy VAT, a zatem nie podlegają one VAT w Polsce (zgodnie z art. 28b ust 1 miejscem świadczenia tych usług jest kraj, w którym siedzibę ma usługobiorca).

Podobnie stanowisko zajął m.in., Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w swojej decyzji z dnia 14.07.2009 (sygn. IPPP2/443- 499/09-2/AZ), notabene także odnoszącej się do usług w zakresie dubbingu: „(...) w świetle cytowanych wyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, usługi polegające na wykonaniu utworów audiowizualnych wraz z przeniesieniem autorskiego prawa majątkowego do tego utworu wykonane na rzecz podatników mających swoją siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę, albo na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej czy jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego - nie podlegają opodatkowaniu w Polsce. (...)„

Należy uznać, iż pomimo zmiany stanu prawnego (od 1.01.2010) stanowisko organu, wyrażone w powyższym piśmie, pozostaje aktualne - zarówno w przypadku zleceniodawcy z siedzibą w kraju unijnym jak i w kraju trzecim.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wykonuje świadczenie złożone dla spółki mającej siedzibę w innym kraju niż Polska polegające na organizowaniu całości procesu dubbingowania (przygotowanie tłumaczenia oryginalnej listy dialogowej oraz nagranie dialogów w polskiej wersji językowej, ponadto zawiera umowy z artystami (aktorami) i innymi osobami odpowiedzialnymi za realizację nagrania) wraz ze zbyciem praw autorskich do fonogramu, który stanowi efekt usług Spółki. W związku z powyższym w przypadku, gdy powyżej opisana usługa w zakresie dubbingu wraz z przekazaniem praw autorskich do wykonanego fonogramu stanowiąca usługę niematerialną świadczona jest na rzecz zleceniodawcy mającego siedzibę w innym kraju niż Polska należy wskazać miejsce świadczenia dla tejże usługi.

Ustawą z dnia 23 października 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 192, poz. 1504) z mocą obowiązywania od 1 stycznia 2010 r. zmieniono ustawę o podatku od towarów i usług. Jedną z najistotniejszych zmian jest wykreślenie art. 27 i 28 ustawy i wprowadzenie nowych art. od 28a do 28o. Jest to bezpośrednia implementacja do przepisów o podatku od towarów i usług zmian wprowadzonych dyrektywą Rady Europy nr 2008/8/WE z dnia 12 lutego 2008 r. zmieniającą dyrektywę 2006/112/WE w zakresie miejsca świadczenia usług.

Ogólna zasada dotycząca miejsca świadczenia usług określona została w art. 28b. ust. 1 ustawy, który stanowi, iż miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, 28i, 28j i 28n. Zakres pojęcia podatnika zawiera art. 28a, w którym stwierdza się, że przez to pojęcie rozumiemy:

1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6;

2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

- oraz podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

W przypadku świadczenia usług na rzecz podmiotu niebędącego podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy, miejscem świadczenia usług zgodnie z art. 28c jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d-28f, art. 28g ust. 2, art. 28h-28n.

W świetle powyższego istotnym jest ustalenie statusu usługobiorcy, na rzecz którego świadczona jest usługa. Usługi świadczone na rzecz podmiotów wymienionych w art. 28a są to m.in. czynności wykonywane na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ustawy o VAT lub działalność gospodarczą o podobnym charakterze prowadzoną na terenie innego niż Polska kraju. A contrario podmioty nie spełniające definicji zawartej w art. 28a ustawy nie są uważane za podatników dla celów określenia miejsca świadczenia usług. Zatem w sytuacji, gdy usługi będące przedmiotem wniosku świadczone są na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 28a ustawy miejscem ich świadczenia a zarazem opodatkowania, w myśl art. 28b ust. 1 jest kraj, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, 28i, 28j i 28n. Od powyższej zasady ogólnej zawartej w art. 28b ust. 1 wprowadzony został szereg odstępstw uzależniających miejsce świadczenia od rodzaju wykonanych usług, które nie mają jednak zastosowania w omawianej sytuacji Wnioskodawcy.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, w oparciu o powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, iż mamy w przedmiotowej sprawie do czynienia z przeniesieniem praw autorskich do fonogramu. Usługa ta jest świadczona dla spółki z innego kraju niż Polska, a zatem należy przyjąć, że nabywca spełnia definicję podatnika zawartą w art. 28a ustawy. Dla określenia miejsca świadczenia przedmiotowej usługi zastosowanie znajdzie art. 28b ust. 1 ustawy.

Reasumując, usługi dubbingowe wraz ze zbyciem praw autorskich do fonogramu świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz spółki z innego kraju niż Polska (będącego podatnikiem w rozumieniu art. 28a), nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce. Miejscem świadczenia tych usług będzie kraj, w którym usługobiorca posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.