IPPP1-443-60/10-3/BS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14.01.2010 r. (data wpływu 18.01.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego od sprzedaży Kart Prezentowych (bonów towarowych) - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 18.01.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego od sprzedaży Kart Prezentowych (bonów towarowych).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług hotelowych. Spółka zamierza wydrukować Karty Prezentowe (bony towarowe) na usługi hotelowe, które następnie będzie sprzedawać za pośrednictwem Agenta. Nabywca Karty Prezentowej będzie mógł następnie, po okazaniu Karty Prezentowej skorzystać w Hotelu z usług hotelowych: noclegowych lub gastronomicznych.

Agent będzie pobierać od nabywców bonów towarowych równowartość kwoty będącej wartością nominalną tych bonów. Następnie kwotę uzyskaną od nabywców bonów towarowych Agent będzie przekazywał Spółce. Za swoje usługi Agent będzie otrzymywał wynagrodzenie, na poczet którego będzie wystawiona faktura VAT, którą Spółka będzie opłacać.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym w momencie przekazania środków pieniężnych przez Agenta Spółce istnieje czynność opodatkowana podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Czynność składająca się na przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, polegające na przekazaniu przez Agenta środków pieniężnych, pobranych za wydane bony towarowe, nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ nie występuje tu dostawa towaru ani świadczenie usług.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają czynności wymienione w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Do czynności tam wymienionych należą w szczególności odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru zdefiniowane zostało w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Na gruncie tego przepisu bony towarowe nie stanowią towarów, a w konsekwencji ich sprzedaż nie będzie stanowić dostawy towarów. Sprzedaż bonów towarowych nie stanowi równiez świadczenia usług, ani też innej z pozostałych czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, enumeratywnie wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Powyższe stanowisko jest ogólnie przyjęte w dotychczas wydanych interpretacjach podatkowych, m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 5 września 2008 r., IP-PP2-443-958/08-2/AZ; interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 26 czerwca 2009 r., ILPP1/443-420/09-4/BP. Powyższe stanowisko potwierdza również definicja bonu zawarta w Słowniku Języka polskiego PWN: „bon jest to dowód uprawniający do otrzymania w oznaczonym terminie pewnych towarów, sumy pieniędzy lub usług”. Zatem sam w sobie nie stanowi on towaru ani usługi.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług podstawę opodatkowania czynności wynikających z umowy agencyjnej dla zleceniodawcy stanowi kwota należna z tytułu dostawy pomniejszona o kwotę podatku. W przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia z dostawą towarów. Jak już bowiem wyżej wskazano, bezpośrednia sprzedaż bonów nie stanowi dostawy towarów. Skoro tak, nie ma również powodu by sprzedaż bonów przez pośrednika (Agenta) była objęta obowiązkiem podatkowym.

Zatem czynność przekazania środków pieniężnych przez Agenta Spółce nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów – stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Według art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Sprzedaż bonów – Kart Prezentowych uprawniających do bezgotówkowego zakupu usług hotelowych: noclegowych lub gastronomicznych w Hotelu nie stanowi ani dostawy towarów, ani świadczenia usług i tym samym nie mieści się w katalogu czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, wyznaczonym przez przepis art. 5 ust. 1 ustawy. Bon stanowi bowiem rodzaj znaku legitymacyjnego upoważniającego do otrzymania w oznaczonym terminie określonych towarów. Bon nie jest towarem, lecz tylko dokumentem, którym można zapłacić za nabywane towary. Zastępuje on środki pieniężne, za które zwyczajowo nabywa się towary. Sprzedaż bonów nie stanowi również świadczenia usług. Bony same w sobie nie zaspokajają żadnych potrzeb – nie stanowią autonomicznego świadczenia, a świadczenie jest elementem konstytutywnym usługi.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. W myśl art. 19 ust. 4 ww. ustawy jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Spółka prowadząca działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług hotelowych zamierza wydrukować Karty Prezentowe (bony towarowe) na usługi hotelowe, które następnie będzie sprzedawać za pośrednictwem Agenta. Nabywca Karty Prezentowej będzie mógł następnie, po okazaniu Karty Prezentowej skorzystać w Hotelu z usług hotelowych: noclegowych lub gastronomicznych. Agent będzie pobierać od nabywców bonów towarowych równowartość kwoty będącej wartością nominalną tych bonów. Następnie kwotę uzyskaną od nabywców bonów towarowych Agent będzie przekazywał Spółce.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz okoliczności przedstawione we wniosku stwierdzić należy, że Wnioskodawca w momencie sprzedaży bonów uprawniających do bezgotówkowego zakupu usług w hotelach za pośrednictwem Agenta nie wykonuje czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a tym samym przedstawiona czynność jak również przekazanie z tego tytułu środków pieniężnych Spółce przez Agenta nie powoduje powstania obowiązku podatkowego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy zaznaczyć, iż w momencie realizacji bonu przez klienta, tj. w momencie zakupu na jego podstawie usług pojawi się obowiązek podatkowy w zakresie czynności świadczenia usług na rzecz podmiotu, który jest dysponentem bonu.

Ponadto wskazać należy, iż przedmiotowa interpretacja nie dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych. W kwestii udzielenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostało osobne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.