• Interpretacja indywidualn...
  29.03.2024

IBPP4/443-1096/10/AZ

Interpretacja indywidualna
z dnia 26 października 2010

Artykuły przypisane do interpretacji

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 938 interpretacje.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się ta interpretacja podatkowa. Znajdź inne potrzebne interpretacje.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2010r. (data wpływu 2 sierpnia 2010r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 sierpnia 2010r. (data wpływu 6 września 2010r.) oraz pismem z dnia 14 września 2010r. (data wpływu 24 września 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dokonywanych przez mieszkańców wpłat na budowę sieci wodociągowej – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 2 sierpnia 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dokonywanych przez mieszkańców wpłat na budowę sieci wodociągowej. Wniosek został uzupełniony pismem 27 sierpnia 2010r. (data wpływu 6 września 2010r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP4/443-1096/10/AZ z dnia 20 sierpnia 2010r. oraz pismem z dnia 14 września 2010r. (data wpływu 24 września 2010r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP4/443-1096/10/AZ z dnia 9 września 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Gmina realizuje finansowaną ze środków Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2010 -2013 inwestycję pod nazwą „xxx”.

Mieszkańcy tej ulicy w ramach nienazwanej umowy cywilnoprawnej zobowiązali się wpłacić na konto Gminy po 3 000,00 zł na pokrycie kosztów wykonanej dokumentacji oraz uśrednionych kosztów przyłącza do budynków stanowiących ich własność lub do których posiadają inne prawa.

Zrealizowanie inwestycji umożliwi techniczno-eksploatacyjne podłączenie budynków do sieci wodociągowej i zawarcie odrębnych umów z dostawcami wody.

Jednocześnie Wnioskodawca zaznacza, że sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym są zadaniem własnym Gminy. Zadanie to jest realizowane zgodnie z ustawą z 7 czerwca 2001r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków.

Po wybudowaniu sieci będzie ona stanowiła własność Gminy i zostanie przyjęta na jej majątek trwały.

W piśmie z dnia 27 sierpnia 2010r. wyjaśniono, iż Wnioskodawca w ramach realizowanej inwestycji będzie wykonywał również przyłącza do budynków, w oparciu o umowę cywilnoprawną, mocą której właściciel nieruchomości zobowiązał się wpłacić Gminie kwotę 3 000,00 zł na pokrycie kosztów dokumentacji technicznej oraz uśrednionych kosztów wykonania przyłącza.

Przedmiotowa inwestycja jest realizowana w ramach zadań własnych Gminy. Podstawą wpłat mieszkańców jest wyżej opisana umowa, której zawarcie było dobrowolne. W przypadku gdy mieszkaniec nie zawrze umowy z Gminą i nie dokona na jej rzecz wpłaty Gmina nie wykona przyłącza do sieci z jego nieruchomości. Natomiast dopuszcza możliwość wykonania takiego przyłącza przez właściciela własnym staraniem i na jego koszt. Umowa nie przewiduje rozliczenia między stronami i nie będzie wystawiona faktura VAT na rzecz właściciela nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dokonywane przez mieszkańców wpłaty podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonywane wpłaty nie stanowią żadnej czynności wskazanej w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT. Opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez świadczenia usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej mniemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy w rozumieniu art. 7. Z kolei według art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawa opodatkowania jest obrót czyli kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku.

Wskazaną na wstępie umową mieszkaniec zainteresowany przyłączeniem do sieci zobowiązał się pokryć część kosztów realizowanej przez gminę inwestycji. Zauważyć należy, że zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. ustawy o zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków obowiązek realizacji przyłączy do sieci oraz studni wodomierzowej zapewnia na własny koszt osoba ubiegająca się o przyłączenie.

W związku z powyższym zdaniem Wnioskodawcy wnoszone opłaty na budowę sieci wodociągowej nie stanowią ani odpłatnej dostawy towarów ani odpłatnego świadczenia usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl § 12 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799) zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zwolnienie od podatku VAT jednostek samorządu terytorialnego jest zatem możliwe tylko wtedy gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji samorządowych (publicznych) i tylko w odniesieniu do tych czynności, które nie są wykonywane na podstawie zawartych przez gminę umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (t.j. Dz. U. z 2006r. Nr 123 poz. 858 ze zm.) stwierdza że, zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków jest zadaniem własnym gminy. Na podstawie art. 15 ww. ustawy przedsiębiorstwo wodociągowo - kanalizacyjne jest obowiązane zapewnić budowę urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych.

Natomiast osoba ubiegająca się o przyłączenie nieruchomości do sieci zapewnia zgodnie z przepisem art. 15 ust. 2 ww. ustawy, na własny koszt realizację budowy przyłączy do sieci oraz studni wodomierzowej, pomieszczenia przewidzianego do lokalizacji wodomierza głównego i urządzenia pomiarowego.

Z powołanych wyżej przepisów wynika zatem, iż gmina w ramach zadań własnych zobowiązana jest do zapewnienia budowy urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych (w rozumieniu przepisów cyt. wyżej ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków), nie jest natomiast zobowiązana do realizacji budowy przyłączy do sieci, gdyż powyższe zapewnia na własny koszt osoba ubiegająca się o przyłączenie nieruchomości do sieci.

Tym samym budowa przyłącza wodociągowego nie mieści się w ramach zadań własnych gminy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Gmina realizuje inwestycję pod nazwą „xxx”.

Po wybudowaniu sieci będzie ona stanowiła własność Gminy i zostanie przyjęta na jej majątek trwały.

Wnioskodawca w ramach realizowanej inwestycji będzie wykonywał również przyłącza do budynków, w oparciu o umowę cywilnoprawną, mocą której właściciel nieruchomości zobowiązał się wpłacić Gminie kwotę 3 000,00 zł na pokrycie kosztów dokumentacji technicznej oraz uśrednionych kosztów wykonania przyłącza do budynków stanowiących ich własność lub do których posiadają inne prawa.

Podstawą wpłat mieszkańców jest wyżej opisana umowa, której zawarcie było dobrowolne. W przypadku gdy mieszkaniec nie zawrze umowy z Gminą i nie dokona na jej rzecz wpłaty Gmina nie wykona przyłącza do sieci z jego nieruchomości. Natomiast dopuszcza możliwość wykonania takiego przyłącza przez właściciela własnym staraniem i na jego koszt. Umowa nie przewiduje rozliczenia między stronami i nie będzie wystawiona faktura VAT na rzecz właściciela nieruchomości.

W niniejszej sprawie mamy do czynienia ze zobowiązaniem się Gminy na podstawie zawartej umowy cywilnoprawnej do wybudowania przyłącza do sieci i zobowiązaniem się drugiej strony umowy do wpłaty określonej kwoty. Niewątpliwie zawarcie tej umowy jest dobrowolne. Jednakże od dokonania wpłaty uzależnione jest wykonanie przez Gminę przyłącza, czyli wykonania przez Gminę świadczenia. Uprawnione zatem staje się twierdzenie, że mocą omawianej umowy skarżący nabył usługę, za którą zapłacił Gminie wynagrodzenie.

Powyższe oznacza, iż wpłaty dokonywane przez mieszkańców stanowią zapłatę za budowę przyłączy do sieci wodociągowej, których koszt zobowiązana jest ponieść osoba ubiegająca się o przyłączenie nieruchomości do sieci zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków.

Jeżeli zatem Gmina realizuje inwestycję polegającą na budowie sieci wodociągowej, zaś z mieszkańcami zostały zawarte umowy dotyczące wykonania przyłączy do sieci wodociągowej, co jest obowiązkiem osób ubiegających się o przyłączenie do sieci, to mamy do czynienia ze świadczeniem przez Gminę usług na podstawie umów cywilnoprawnych. W przedstawionej sytuacji nie ma zatem zastosowania, zwolnienie o którym mowa w § 12 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o VAT.

Z zawartych umów wynika ewidentny stosunek zobowiązaniowy pomiędzy Gminą a właścicielem nieruchomości, a przekazane środki pieniężne stanowią zapłatę z tytułu świadczenia usługi w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Odpłatnie realizowane w ramach umów cywilnoprawnych świadczenie usług przez Gminę na rzecz mieszkańców podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Innymi słowy w związku z budową przyłączy do sieci wodociągowej w zakresie będącym w obowiązku osób ubiegających się o przyłączenie nieruchomości do sieci, Gmina osiągać będzie obrót podlegający opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Nadmienia się również, iż zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Natomiast w myśl ust. 4, podatnicy nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...