• Interpretacja indywidualn...
  28.03.2024

IBPP3/443-883/09/ŁW

Interpretacja indywidualna
z dnia 24 lutego 2010

Artykuły przypisane do interpretacji

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 526 interpretacje.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się ta interpretacja podatkowa. Znajdź inne potrzebne interpretacje.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku (data wpływu 28 grudnia 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania przeniesienia prawa użytkowania wieczystego gruntów w zamian za zwrot nakładów - jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 28 grudnia 2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, zakresie opodatkowania przeniesienia prawa użytkowania wieczystego gruntów w zamian za zwrot nakładów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Dnia 16 września 1998r. Spółdzielnia Mieszkaniowa (Wnioskodawca) zawarła umowę o dostawę energii cieplnej ze spółką z o.o. Umowę zawarto na 20 lat po rozpoczęciu dostaw ciepła, a w jej ramach spółka z o.o. zobowiązana była zamontować na własny koszt kotłownię osiedlową określaną jako Automatyczna Centrala Cieplna. Kotłownia ta została zamontowana na gruncie stanowiącym przedmiot użytkowania wieczystego spółdzielni. Nadmienić należy, że wszystkie ponoszone przez spółkę nakłady, związane z montażem kotłowni, czynione były na grunt należący do Spółdzielni Mieszkaniowej.

Oświadczeniem z dnia 1 października 2001r. spółka wypowiedziała Spółdzielni Mieszkaniowej umowę o dostawę energii cieplnej, zastrzegając jednocześnie iż będzie dochodziła nakładów, które poczyniła montując na własny koszt Automatyczną Centralę Cieplną na gruncie Spółdzielni. Nakłady te według oświadczenia spółki, opiewały na kwotę 1 327 745,43 zł.

W sprawie o powyższe należności doszło miedzy stronami do ugody zawartej przed sądem dnia 24 września 2009r., na mocy której zwrot nakładów poczynionych przez spółkę miał nastąpić przez przeniesienie prawa użytkowania wieczystego określonych w ugodzie gruntów na Sp. z o.o. - będącą następcą prawnym spółki (świadczenie w miejsce wykonania, art. 453 Kodeksu cywilnego).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zawarta między stronami ugoda sądowa, przewidująca zwolnienie się przez dłużnika z zobowiązania poprzez przeniesienie na wierzyciela prawa użytkowania wieczystego gruntów o określonej przez strony wartości podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r....

Zdaniem Wnioskodawcy, ugoda zawarta przed sądem dnia 24 września 2009r. wypełnia znamiona świadczenia w miejsce wykonania (datio in solutum) uregulowanego w art. 453 Kodeksu cywilnego. Ma więc charakter następczy w stosunku do pierwotnego zobowiązania jakim było dostarczanie przez spółkę z o.o. energii cieplnej przez określony w umowie czas. Świadczenie w miejsce wykonania jest umową wtórną, do której dochodzi już po powstaniu zobowiązania wynikającego z umowy pierwotnej. Treścią tej umowy jest zgoda wierzyciela na zmianę przedmiotu świadczenia na inne niż przewidywała umowa pierwotna, a zobowiązanie wygasa, tak jakby wygasło przez zwykłe wykonanie.

Zdaniem Spółdzielni przeniesienie prawa użytkowania wieczystego w celu zwolnienia z długu (datio in solutum) na rzecz innej spółki nie podlega ustawie o podatku od towarów i usług. Stanowisko to potwierdza postanowienie Lubelskiego Urzędu Skarbowego z dnia 14 marca 2005r. (sygn PP1 -443/04/05).

Z powyższej regulacji wynika, iż umowy o świadczenie w miejsce wykonania nie można utożsamiać z dostawą towarów ani świadczeniem usług na terytorium kraju w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt t, w związku z art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ww. ustawy podatkowej. Zatem przeniesienie własnych aktywów w celu zwolnienia z długu (datio in solutum) na rzecz innej spółki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego o uznaje się za nieprawidłowe.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się przez to rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty;

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r., rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Mając powyższe na względzie, usługą jest każde, co do zasady, odpłatne świadczenie, które nie jest dostawą towarów i które przejawia się tym, że świadczeniobiorca odnosi z niego choćby nawet potencjalną korzyść.

Brzmienie powołanego wyżej przepisu art. 8 ust. 1 ustawy wskazuje, że zawarta w nim definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej.

Zgodnie z przytoczonymi definicjami „dostawy towarów” oraz „świadczeniem usług” zbycie użytkowania wieczystego zgodnie z art. 7 ust. 7 ww. ustawy stanowić będzie dostawę towarów, natomiast zwrot nakładów poczynionych w cudzym gruncie (tj. zwrot nakładów poczynionych na budowę kotłowni osiedlowej) będzie stanowił świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ww. ustawy, gdyż przy zwrocie nakładów nie dochodzi do przeniesienia prawa do dysponowania towarem jak właściciel. Zatem czynność ta nie mieści w dyspozycji art. 7 ustawy o VAT.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 16 września 1998r. Wnioskodawca zawarł umowę o dostawę energii cieplnej z spółką z o.o., a w jej ramach spółka z o.o. zobowiązana była zamontować na własny koszt kotłownię osiedlową. Kotłownia ta została zamontowana na gruncie stanowiącym przedmiot użytkowania wieczystego Wnioskodawcy.

Oświadczeniem z dnia 1 października 2001r. spółka wypowiedziała Wnioskodawcy umowę o dostawę energii cieplnej, zastrzegając jednocześnie iż będzie dochodziła nakładów, które poczyniła montując na własny koszt kotłownię osiedlową Wnioskodawcy.

Między stronami doszło do ugody zawartej przed sądem dnia 24 września 2009r., na mocy której zwrot nakładów poczynionych przez spółkę miał nastąpić przez przeniesienie prawa użytkowania wieczystego określonych w ugodzie gruntów na Sp. z o.o. - będącą następcą prawnym spółki (świadczenie w miejsce wykonania, art. 453 Kodeksu cywilnego).

Należy podkreślić, iż podstawa cywilno-prawna transakcji będącej przedmiotem wniosku, tj. art. 453 Kodeksu cywilnego (świadczenie w miejscu wykonania) nie ma decydującego znaczenia dla opodatkowania danej transakcji, bowiem prawo podatkowe jest odrębną od prawa cywilnego dziedziną prawa. Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług znaczenie ma faktyczna czynność, a nie uregulowania cywilnoprawne. W przedmiotowej sytuacji mamy więc do czynienia ze zwrotem nakładów - usługą w rozumieniu art. 8 ust. 1 ww. ustawy na rzecz spółki z o.o., w zamian za zbycie prawa użytkowania wieczystego – będącego dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 7 ww. ustawy.

Przedmiotowa dostawa ma charakter odpłatny gdyż w zamian za przedmiotowe przeniesienie prawa użytkowania wieczystego wygaśnie roszczenie spółki o zwrot nakładów poczynionych na cudzym gruncie, z uwagi na to iż, zbycie użytkowania wieczystego gruntu na rzecz spółki z o.o. stanowi dostawę towaru, podlega zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc się do przywołanego w stanowisku Wnioskodawcy postanowienia Lubelskiego Urzędu Skarbowego z dnia 14 marca 2005r. znak: PP1-443/04/05 należy zauważyć, iż dotyczyło ono odmiennego stanu faktycznego niż wskazany w ww. wniosku.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...