IPTPB1/415-101/11-4/MD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2011 r. (data wpływu 25 lipca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 października 2011 r. (data wpływu 26 października 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczenia otrzymanych środków finansowych w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007 - 2013 – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 25 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczenia otrzymanych środków finansowych w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007 - 2013.
Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), w związku z czym, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy, pismem z dnia 14 października 2011 r., Nr IPTPB1/415-101/11-2/MD, wezwał Wnioskodawczynię do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.
Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 18 października 2011 r., natomiast w dniu 26 października 2011 r. wpłynęło uzupełnienie ww. wniosku (data nadania w polskiej placówce operatora publicznego 24 października 2011 r.).
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, która zajmuje się produkcją materiałów reklamowych. W roku 2010 złożyła wniosek o częściowe sfinansowanie poniesionych wydatków na zakup nowoczesnego sprzętu i wyposażenia z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013. W sierpniu na konto firmy wpłynęły przelewy stanowiące 52% dofinansowania do wydatków z wniosku. W wydatkach kwalifikowanych znajdowały się raty leasingowe za samochód osobowy i koszty zakupu dwóch monitorów komputerowych. Pozostałe wydatki stanowiły wyposażenie i środki trwałe. Na dzień otrzymania dotacji w koszty uzyskania przychodu zaliczone były raty leasingowe, wymiana monitorów i wyposażenie. Część środków trwałych na moment otrzymania dotacji była również w 100% zamortyzowana. Dwa środki trwałe na moment otrzymania dotacji były tylko zamortyzowane częściowo.
Biuro Rachunkowe obsługujące firmę w sierpniu 2010 r. dowodem wewnętrznym wprowadziło do ewidencji podatkowej księgi przychodów i rozchodów w kolumnie 8 - pozostałe przychody kwotę rat leasingowych i wymiany monitorów w części pokrytej dotacją. Natomiast w kolumnie 13 - pozostałe wydatki dokonało korekty odpisów amortyzacyjnych w pełnej kwocie dotacji.
W sierpniu i kolejnych miesiącach 2010 r. i 2011 r. zostały naliczone odpisy amortyzacyjne dwóch niezamortyzowanych środków trwałych i pełny odpis został wprowadzony do książki przychodów i rozchodów.
W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawczyni wskazała, że:
dotację z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa otrzymała zgodnie z „ § 3 ust. 2 pkt 3 Porozumienia w sprawie przekazania zadań z zakresu Osi Priorytetowej 1 - wzmocnienie atrakcyjności gospodarczej regionu RPO WO 2007 – 2013, zawartego pomiędzy Instytucją Zarządzającą, a Centrum Rozwoju Gospodarki w dniu 18 września 2007 r. z późn. zm.”,
umowa o dotację nr została podpisana w dniu 19 maja 2010 r.,
dotacja na kwotę 67.706,96 zł pochodzi ze środków przekazanych w dniu 26 sierpnia 2010 r.,
kwota 57.173,36 zł została przekazana przez Ministerstwo Finansów ze środków europejskich, kwota 10.442,36 zł została przekazana przez Centrum Rozwoju Gospodarki i stanowi współfinansowanie przez Instytucję Pośredniczącą II-go Stopnia,
jest uczestnikiem projektu, który otrzymał pomoc w ramach programu finansowego z udziałem środków europejskich,
dofinansowanie obejmowało niżej wymienione wydatki kwalifikowane projektu:
raty leasingowe samochodu osobowego,
monitor LCD i monitor Benq,
prasa transferowa,
Ploter Roland,
Klimatyzacja,
Notebook,
Corel Drawgs,
System nawigacji,
Samochód osobowy,
Drukarka Xerox,
Drukarka Epson,
Studio oprogramowanie,
Pakiet Grawerton,
Prasa do nadruków,
Windows XP,
Program Adobe.
Wnioskodawczyni wskazała, że Biuro Rachunkowe obsługujące Jej firmę dokonało w 2010 r. korekty zmniejszającej koszty uzyskania przychodów na kwotę 67.706,96 zł, to jest na całość otrzymanego dofinansowania z tytułu dotacji. Korekta kosztów powinna była wynosić 99.096,03 zł x 52% = 51.529,93 zł, co stanowi różnicę 16.177,03 zł. Zaksięgowano również odpisy amortyzacyjne za okres od sierpnia do grudnia 2010 r. w błędnej wysokości, gdzie różnica stanowiła kwotę 1.595,18 zł, o którą zostały zawyżone koszty uzyskania przychodów. W rozliczeniu rocznym PIT-36L za 2010 r. należy zwiększyć koszty uzyskania przychodów o kwotę 16.177,03 zł – 1.595,19 zł = 14.581,85 zł.
Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, że działalność gospodarcza jest opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i miesięcznie opłaca zaliczki na podatek. Jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy Wnioskodawczyni ma obowiązek dokonać korekty zapisów w ewidencji podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz dokonać korekty zeznania podatkowego PIT-36L za rok 2010, oraz korekty zaliczek miesięcznych na podatek dochodowy poszczególnych miesięcy 2011 r....
Zdaniem Wnioskodawczyni, należy dokonać korekty zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów i zeznaniu podatkowym PIT-36L za rok 2010 oraz prawidłowo wyliczyć zaliczki na podatek za poszczególne miesiące 2011 r.
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r., wolne od podatku są dochody otrzymane przez podatników, jeżeli pochodzą od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym ze środków programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów, właściwego ministra, agencje rządowe lub agencje wykonawcze, w tym również w przypadkach gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy.
Zdaniem Wnioskodawczyni, należy wyksięgować z przychodów wartość dotacji na raty leasingowe i wymianę monitorów, natomiast skorygować o tę wartość koszty uzyskania przychodu.
Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych według zasad określonych w art. 22a - 22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
Wnioskodawczyni podnosi, że należało w miesiącu otrzymania dotacji dokonać korekty odpisów amortyzacyjnych w tej części, w której zostały pokryte dotacją. Od miesiąca sierpnia należało naliczać pełny odpis amortyzacyjny dwóch niezamortyzowanych środków trwałych, a do księgi przychodów i rozchodów zaliczyć 48% wartości odpisu. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawczyni, w 2010 r. zostały zaniżone koszty uzyskania przychodu o 48% odpisów amortyzacyjnych przypadających na kolejne lata. Natomiast w 2011 roku koszty uzyskania przychodu są zawyżone o 52% odpisów pokrytych dotacją. Zarówno w 2010 r. jak i 2011 r. jest błędnie ustalony dochód, a tym samym błędnie naliczony podatek.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.
W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.
Na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.
Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, iż ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj. :
dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych – zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,
ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych – nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.
Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego Wnioskodawczyni, jako osoba fizyczna prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą w 2010 r. złożyła wniosek o częściowe sfinansowanie poniesionych wydatków na zakup nowoczesnego sprzętu i wyposażenia z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007 – 2013. W dniu 19 maja 2010 r. została podpisana umowa o dofinansowanie w formie dotacji. Ww. dotację, Wnioskodawczyni otrzymała zgodnie z „ § 3 ust. 2 pkt 3 Porozumienia w sprawie przekazania zadań z zakresu osi Priorytetowej 1 Wzmocnienie atrakcyjności gospodarczej regionu Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007 – 2013 pomiędzy Instytucją Zarządzającą, a Centrum Rozwoju Gospodarki z dnia 18 września 2007 r. z późn. zm.” W sierpniu 2010 r. na konto firmy wpłynęły przelewy stanowiące 52% dofinansowania kwoty wydatków z wniosku. Część środków pochodzi ze środków europejskich, a część z Centrum Rozwoju Gospodarki i stanowi współfinansowanie przez Instytucję Pośredniczącą II Stopnia.
Przedmiotem dotacji był zakup nowoczesnego sprzętu i wyposażenia. W wydatkach kwalifikowanych znajdowały się raty leasingowe za samochód osobowy i koszty zakupu dwóch monitorów komputerowych, pozostałe wydatki stanowiły wyposażenie i środki trwałe. Z przedstawionych informacji wynika również, iż środki pochodzące z budżetu środków europejskich przekazywane zostały z rachunku Ministerstwa Finansów. Natomiast pozostała część dofinansowania została przekazana przez Centrum Rozwoju Gospodarki i stanowiła współfinansowanie przez Instytucję Pośredniczącą II Stopnia.
Wnioskodawczyni podała również, że jest uczestnikiem projektu, który otrzymał pomoc udzieloną w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz.1240).
Zaznaczyć należy, że ww. środki przekazane Wnioskodawczyni jako refundacja poniesionych wydatków inwestycyjnych, przeznaczonych na zakup lub wytworzenie albo ulepszenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie stanowią przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji środki te nie mogą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania.
Natomiast pozostałe środki pochodzące z otrzymanej pomocy, które nie zostaną przeznaczone na pokrycie wydatków inwestycyjnych, związanych bezpośrednio z zakupem środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, jak podaje Wnioskodawczyni, na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 2 powoływanej ustawy, stanowią przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, zwolniony z opodatkowania.
W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Wskazać należy, iż skoro Wnioskodawczyni najpierw sfinansowała ze środków własnych poniesione wydatki, a następnie te wydatki zostały Jej zwrócone w ww. formie, to mogły stanowić koszty uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej, o ile spełniały warunki określone w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:
nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych.
- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.
Zatem, w świetle ww. przepisu, wydatki poniesione na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.
Z kolei w myśl art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
Z zacytowanego przepisu wynika, że nie stanowią kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia środków trwałych od tej części ich wartości, która została Wnioskodawczyni zwrócona w jakiejkolwiek formie, a zatem również poprzez refundację. Zatem, dokonany w jakiejkolwiek formie, a więc w tym również w formie pomocy finansowej stanowiącej zwrot określonej części nakładów poniesionych na cele inwestycyjne, powoduje, iż wartość odpisów od tej części wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, która została zwrócona podatnikowi, nie może stanowić kosztu uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej.
Otrzymanie pomocy w formie zwrotu poniesionych nakładów inwestycyjnych, stanowi więc przesłankę do wydzielenia części odpisów amortyzacyjnych, odpowiadającej otrzymanemu zwrotowi i nie zaliczania tak wydzielonej części odpisów do kosztów uzyskania przychodów, bądź ich późniejszego zmniejszenia, jeżeli po podpisaniu umowy o dofinansowanie dokonano odpisów amortyzacyjnych w pełnej wysokości.
Stosownie zaś do art. 23b ust. 1 ww. ustawy, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:
została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz
suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.
Przepis art. 23b ust. 2 ww. ustawy określa, że opłaty ustalone w umowie leasingu stanowią koszt uzyskania przychodu korzystającego, jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu nie korzystał ze zwolnień w podatku dochodowym, przysługujących na podstawie przepisów wymienionych w tym artykule.
Natomiast w myśl art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137. Zatem, do wydatków pokrytych otrzymanym wsparciem finansowym, zwolnionym od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137, zastosowanie znajdzie ww. przepis art. 21 ust. 1 pkt 56. W konsekwencji wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię na zakup wyposażenia, oraz opłat na pokrycie rat leasingowych, które zostały sfinansowane z otrzymanego wsparcia finansowego, w świetle art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stanowią kosztów podatkowych.
Zawarte w powołanym przepisie sformułowanie "bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów)" dotyczy także wydatków, które zostały najpierw przez podatnika poniesione, a dopiero później zrefundowane, np. z dotacji. Zatem, w dacie otrzymania przedmiotowych środków finansowych Wnioskodawczyni jest zobowiązana do skorygowania - zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów, a tym samym skorygowania - zwiększenia podatku dochodowego (zaliczek za okresy rozliczeniowe), w których wykazała te koszty w wysokości zawyżonej.
Zauważyć przy tym należy, że skoro określone wydatki są lub będą podatnikowi zwracane na podstawie umowy o dofinansowanie, to ujmowanie tych wydatków w ciężar kosztów podatkowych w miesiącach po podpisaniu umowy o dofinansowanie nie znajduje nie tylko prawnego, ale również racjonalnego uzasadnienia, bowiem w takim przypadku podatnik jest świadomy w momencie podpisania umowy o dofinansowanie, że poniesiony wydatek będzie zrefundowany.
Odnosząc powyższe do analizowanej sprawy należy stwierdzić, że w miesiącach po podpisaniu umowy o dofinansowanie, Wnioskodawczyni nie powinna zaliczać do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków w części objętej dotacją. Jednocześnie w miesiącach po podpisaniu umowy o dotację, Wnioskodawczyni powinna zmniejszyć bieżące koszty uzyskania przychodów o koszty poniesione ze środków pochodzących z dofinansowania. Z kolei w przypadku zaliczenia do kosztów wydatków poniesionych po dniu podpisania umowy o dofinansowanie, należało dokonać ich wyłączenia z kosztów na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – począwszy od tego momentu – dotyczy to tej części kosztów, która odpowiada wartości przyznanego dofinansowania. W konsekwencji Wnioskodawczyni powinna dokonać korekty kosztów uzyskania przychodów, dotyczących wydatków sfinansowanych bezpośrednio dotacją.
Zgodnie z art. 24a ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.
Z wyżej przytoczonego przepisu wynika obowiązek prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów lub ksiąg rachunkowych. Jak wskazano we wniosku, Wnioskodawczyni prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, w której obowiązana jest ewidencjonować przychody i koszty mające wpływ na ustalenie podstawy opodatkowania i wysokość należnego podatku. Sposób prowadzenia księgi określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2003, Nr 152, poz. 1475 ze zm.). Zawarte w załączniku Nr 1 do ww. rozporządzenia „Objaśnienia do podatkowej księgi przychodów i rozchodów” wskazują w jakich kolumnach wpisywać określone przychody i koszty.
Mając na względzie powyższe, stwierdzić należy, iż przychody i koszty, których wysokość nie ma wpływu na podstawę opodatkowania i wysokość należnego podatku, a więc w części objętej zwolnieniem przedmiotowym, nie mogą być w księdze ujmowane. Wynika to m.in. także z treści pkt 13 „Objaśnień do podatkowej księgi przychodów i rozchodów” w myśl którego „Kolumna 13 jest przeznaczona do wpisywania pozostałych kosztów (poza wymienionymi w kolumnach 10-12) z wyjątkiem kosztów, których zgodnie z art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów.”
Zgodnie z objaśnieniami do księgi jedynym miejscem, gdzie fakultatywnie można księgować dochody zwolnione z opodatkowania jest kolumna 16 (uwagi), gdzie mogą być ujęte faktycznie otrzymane przez podatnika przychody. Poza tą kolumną ww. dochody oraz wydatki nie powinny być w księdze ewidencjonowane, jako nie mające wpływu na ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy.
Jednakże w sytuacji gdy koszty uzyskania przychodów z uwagi na ich uprzednie poniesienie ze środków własnych zostały ujęte w prowadzonej księdze przychodów i rozchodów, to z chwilą otrzymania ich refundacji w związku z powstałą koniecznością korekty kosztów – zachodzi również konieczność odzwierciedlenia tej korekty w prowadzonej księdze przychodów i rozchodów. Przy czym, stosownych zapisów należy dokonać w tych kolumnach księgi, w których uprzednio ujęto poszczególne wydatki.
Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawczyni z chwilą podpisania umowy o dofinansowanie (tj. 19 maja 2010 r.) powinna dokonać korekty zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w zakresie przychodów, a także kosztów uzyskania przychodów, a w konsekwencji powyższego korekty zeznania podatkowego PIT-36L za 2010 r. oraz zaliczek miesięcznych za 2011 r. W związku z tym, stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku, że korekty zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów należy dokonać od sierpnia 2010 r. (czyli od miesiąca faktycznego otrzymania środków), należało uznać za nieprawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Tut. Organ informuje, iż dokonując weryfikacji prawidłowości zajętego przez Wnioskodawczynię stanowiska nie odniósł się do kwestii uznania przedmiotowej dotacji za zwolnioną z podatku dochodowego od osób fizycznych, która to kwestia nie była przedmiotem zapytania, a fragmentem własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego. Zgodnie bowiem z treścią art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Wobec powyższego tut. Organ przyjął przedstawiony we wniosku opis, iż przedmiotowa dotacja jest zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.