IBPBII/1/415-247/10/MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2010r. (data wpływu do tut. Biura – 26 lutego 2010r.), uzupełnionym w dniu 17 maja 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m. in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy licencyjnej:

* w części dotyczącej zakwalifikowania przychodu do przychodów z działalności wykonywanej osobiście – jest nieprawidłowe,

* w części dotyczącej zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 26 lutego 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy licencyjnej.Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem z dnia 27 kwietnia 2010r. Znak: IBPB II/1/415-247/10/MK, IBPP3/443-134/10/BWo wezwano wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 17 maja 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu październiku 2009r. Spółka z o.o. zawarła z wnioskodawcą umowę licencyjną na zakup licencji. Zawarta umowa licencji jest ograniczona czasowo i terytorialnie i nie daje prawa wyłączności na produkcję. Jest to pierwsza licencja na udzielenie praw do produkcji w oparciu o patent. Wnioskodawca w zawartej umowie licencyjnej występuje jako osoba fizyczna i oświadcza, iż posiada na zasadzie wyłączności wszelkie prawa do ww. patentu. Ponieważ patent jest wyłączną własnością (prywatną) osoby fizycznej, licencjodawca na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wystawił rachunek do Umowy Licencyjnej analogicznie do zasad wystawiania rachunku za wykonanie dzieła. Zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostały potrącone 50% koszty uzyskania przychodu.

Spółka z o.o. zgodnie z art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odprowadziła zaliczkę na podatek dochodowy do Urzędu Skarbowego. Na podstawie art. 15 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku od towarów i usług oraz art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 04 lutego 1994r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, licencjodawca po zasięgnięciu informacji uznał, że ww. czynności nie stanowią podstawy do opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Prawa autorskie i prawa pokrewne są traktowane jednakowo w przypadku każdego przejawu działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalonego w jakiejkolwiek postaci niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia w myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 04 lutego 1994r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Jednocześnie wnioskodawca nadmienia że, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług architektonicznych. Jest wyłącznym właścicielem patentu jako osoba fizyczna. Patent określa sposób produkcji, montażu i transportu budynków. Patent nie został wykonany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, czyli poniesione koszty związane z wytworzeniem patentu nie zostały ujęte w kosztach prowadzonej działalności.

Na dzień podpisania umowy licencyjnej nie występowały żadne powiązania w postaci umów lub wzajemnych udziałów między wnioskodawcą a Spółką z o.o.

Z uzupełnienia wniosku z dnia 17 maja 2010r. wynika, iż przedmiotem udzielonej przez wnioskodawcę licencji jest zgoda na produkcję budynków według patentu, którego jest wyłącznym właścicielem jako osoba fizyczna. Licencja ta pozwala na produkcję budynków według technologii określonej w patencie. Jest to analogiczna zdaniem wnioskodawcy sytuacja jak przy zgodzie na wykonywanie utworu w myśl ustawy z dnia 04 lutego 1994r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Prawa autorskie i prawa pokrewne są traktowane jednakowo w przypadku każdego przejawu działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalonego w jakiejkolwiek postaci niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia w myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 04 lutego 1994r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z załącznikiem nr 4 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług „usługi twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania...” są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Udzielona licencja jest więc rodzajem honorarium za uzyskanie praw do artystycznego wykonywania utworu (dzieła) jakim jest produkt wykonany w oparciu o patent wnioskodawcy. Samo pojęcie patentu nie jest w tym przypadku rodzajem usługi, a jedynie dokumentem świadczącym o wyłącznym autorstwie wnioskodawcy i prawach do utworu (dzieła) jakim jest sposób produkcji i montażu budynków. Jest to rodzaj know-how, które zostało opisane i zabezpieczone treścią patentu.

Licencja na korzystanie z patentu została udzielona w zakresie produkcji i sprzedaży produktu (budynków) opracowanych na podstawie tego patentu. Licencja określa ilość (odtworzeń) produktu oraz czas obowiązywania, po upływie którego zgoda na produkcję (odtwarzanie) produktu wygasa. Udzielona licencja określa też miejsce produkcji ograniczając je do terytorium Polski. Jest to pierwsza i do tej pory jedyna licencja na korzystanie z patentu.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy prawidłowo przeprowadzono opisaną transakcję...

Zdaniem wnioskodawcy (w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych) skoro patent jest wyłączną własnością (prywatną) osoby fizycznej, licencjodawca na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wystawił rachunek do umowy licencyjnej, analogicznie do zasad wystawiania rachunku za wykonanie dzieła. Zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zostały potrącone 50% koszty uzyskania przychodu. Spółka z o.o. zgodnie z art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odprowadziła zaliczkę na podatek dochodowy do Urzędu Skarbowego.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącą ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy licencyjnej.

W pozostałym zakresie, tj. w zakresie ustawy o podatku od towarów i usług wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000r. – Prawo własności przemysłowej (t. j. Dz. U. z 2003r. Nr 119, poz. 1117 ze zm.) na warunkach określonych w ustawie twórcy wynalazku, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego oraz topografii układu scalonego przysługuje prawo do uzyskania patentu, prawa ochronnego albo prawa z rejestracji.

Przepis art. 76 ust. 1 tej ustawy stanowi, iż umowa licencyjna wymaga, pod rygorem nieważności, zachowania formy pisemnej. W umowie licencyjnej można ograniczyć korzystanie z wynalazku (licencja ograniczona). Jeżeli w umowie licencyjnej nie ograniczono zakresu korzystania z wynalazku, licencjobiorca ma prawo korzystania z wynalazku w takim samym zakresie jak licencjodawca (licencja pełna) (art. 76 ust. 2 ww. ustawy). Z przepisu art. 77 ww. ustawy wynika, iż jeżeli umowa licencyjna nie stanowi inaczej, licencjodawca jest obowiązany do przekazania licencjobiorcy wszystkich posiadanych przez niego w chwili zawarcia umowy licencyjnej informacji i doświadczeń technicznych potrzebnych do korzystania z wynalazku.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi wymienia się:

* w pkt 2 – działalność wykonywaną osobiście,

* w pkt 7 – kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

Zgodnie z art. 13 pkt 2 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Z przepisu art. 18 ww. ustawy wynika natomiast, iż za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Stosownie do treści ww. art. 18 ustawy za przychód z praw majątkowych uważa się w s zczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Analizując treść przepisu art. 13 pkt 2 ustawy należy wykluczyć prawidłowość zastosowania kwalifikacji przychodu z tytułu umowy licencyjnej do wymienionego w tym przepisie źródła.

Przychód będący następstwem wynalazku, jakiego dokonał wnioskodawca i patentu jaki w związku z tym uzyskał nie dotyczy w żadnym wypadku ani działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa ani tym bardziej nie jest przychodem z tytułu uprawiania sportu, nie stanowi również stypendium ani przychodu sędziego sportowego.

Ze stanu faktycznego wynika również, że między wnioskodawcą a Spółką nie zawierano żadnych umów na dzień poprzedzający zawarcie umowy licencji. To czyni bezprzedmiotowym ewentualne rozważania na temat przychodów z tytułu umowy o dzieło lub umowy zlecenia.

Uzyskany przez wnioskodawcę przychód w ogóle nie może być zatem kwalifikowany jako przychód z działalności wykonywanej osobiście, bo nie spełnia również przesłanek, które pozwoliłyby go uznać za taki przychód na podstawie pozostałych punktów art. 13 ustawy.

Tymczasem z przepisu art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednoznacznie wynika, iż przychody z praw do projektów wynalazczych należy kwalifikować właśnie do jako przychody z tytułu praw majątkowych. Przepisem tym, co wynika z jego treści, będą objęte wszelkie przychody, które wynikają z posiadanych patentów, w tym również z ich odpłatnego zbycia.

Oznacza to, że wszystko co uzyska wnioskodawca, a co związane jest z projektem wynalazczym może być zakwalifikowane do źródła o jakim mowa w art. 18 ustawy. Dotyczyć to będzie również przychodów z tytułu udzielenia licencji w związku z posiadanym patentem, przepis bowiem bynajmniej nie ogranicza swojej dyspozycji jedynie do zbycia praw do patentu.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż przychód uzyskany w 2009r. przez wnioskodawcę z tytułu zawartej umowy licencyjnej należy zakwalifikować do przychodów, o których mowa w art. 18 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie jak wskazał wnioskodawca we wniosku – do przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 2 ustawy.

Wobec tego stanowisko wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

W odniesieniu natomiast do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów do przychodu uzyskanego z powyższego tytułu należy stwierdzić, iż zastosowanie ma przepis art. 22 ust. 9 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że koszty uzyskania niektórych przychodów określa się z tytułu opłaty licencyjnej za przeniesienie prawa stosowania wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego, otrzymanej w pierwszym roku trwania licencji od pierwszej jednostki, z którą zawarto umowę licencyjną - w wysokości 50% uzyskanego przychodu.

Z przepisu powyższego wynika, iż 50% koszty uzyskania przychodów przysługują, jeżeli przychody z tytułu opłaty licencyjnej otrzymano:

* - w pierwszym roku trwania licencji oraz

* - od pierwszej jednostki, z którą zawarto umowę licencyjną.

Dodatkowo z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Ze stanu faktycznego wniosku wynika, że w październiku 2009r. ze Spółką z o.o. wnioskodawca zawarł umowę licencyjną oraz że jest to pierwsza licencja na udzielenie praw do produkcji w oparciu o patent. Od dokonanej wypłaty Spółka pobrała zaliczkę na podatek.

Wobec tego stanowisko wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.