IBPP4/443-1420/10/EJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2010r. (data wpływu 30 września 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 października 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 30 września 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 października 2010r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca wynajmuje swoje mieszkanie (PKWiU 70,20.11), który to najem dokumentuje rachunkami (w 100%). Oprócz wynajmu tego mieszkania wynajmuje krótkotrwale pokoje w swoim domu w S., które też w 100% dokumentuje rachunkami. Wszystkie przychody są udokumentowane rachunkami.

W piśmie z dnia 13 października 2010r. Wnioskodawca wskazał, że nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT i nie składa deklaracji VAT-7. Wysokość obrotów z tytułu świadczonych usług (art. 111 ust. 1 ustawy) za 2009r. wyniósł 35.394,42 PLN.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podatnik jest zobowiązany zainstalować kasę rejestrującą w związku ze świadczeniem usług krótkotrwałego zakwaterowania oraz najmu mieszkania, czy też korzysta ze zwolnienia przedmiotowego określonego w załączniku pod poz. 5 oraz 15 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 30 grudnia 2009r.)...

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl § 3 ust. 1 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z dnia 30 grudnia 2009r.), zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2010r. podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 4.

Ponadto, zgodnie z treścią § 2 powołanego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania:

do dnia 31 marca 2010r. – podatników korzystających ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2009r. na podstawie § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 czerwca 2008r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. Nr 113, poz. 720), do których nie ma zastosowania zwolnienie określone w § 3 ust. 1 pkt 1;

do dnia 31 grudnia 2010r. – sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia

w poz. 5 tego załącznika wymieniono usługi o symbolu PKWiU ex 55.23.15 usługi krótkotrwałego zakwaterowania pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane (z wyłączeniem usług hotelarskich i turystycznych), których świadczenie przez podatnika w całym zakresie dokumentowane jest fakturą – jako zwolnione z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących,

w poz. 15 tego załącznika wymieniono usługi w zakresie wynajmowania nieruchomości na własny rachunek, których świadczenie przez podatnika w całym zakresie dokumentowane jest fakturą.

Na podstawie powyższego podatnik będzie zwolniony przedmiotowo z obowiązku instalacji kas fiskalnych do czasu kiedy będzie wszystkie przychody z tytułu najmu mieszkania i usług krótkotrwałego zakwaterowania dokumentował rachunkami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm), zwanej dalej ustawą o VAT.

Zgodnie z regulacjami art. 111 ust. 1 ww. ustawy podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowani kas rejestrujących.

Obrotem w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

Jednocześnie w art. 111 ust. 7 pkt 3 ustawy zawarto upoważnienie dla ministra właściwego do spraw finansów publicznych do zwolnienia w drodze rozporządzenia na czas określony niektórych grup podatników oraz niektórych czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1 ustawy, ze względu na rodzaj prowadzonej działalności lub wysokość obrotu.

Powyższa delegacja ustawowa została zrealizowana poprzez wydanie w dniu 23 grudnia 2009r. rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 224, poz. 1797).

Zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących poszczególnych czynności i podatników zawarte są w § 2 i 3 ww. rozporządzenia Ministra Finansów.

Stosownie do § 3 ust. 1 pkt 3 ww. rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2010r. podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 4.

Stosownie do § 3 ust. 4, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w trakcie 2010r. przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

Powyższe zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kas rejestrujących jest zwolnieniem podmiotowym, dotyczącym całej działalności podatnika i uzależnionym od wysokości osiągniętego obrotu ze sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych.

Zatem Wnioskodawca, o ile nie przekroczył i nie przekroczy w 2010r. ww. limitów z tytułu sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych, nie ma obowiązku rozpoczęcia ewidencjonowania tej sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej.

Ponadto w § 2 ww. rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących zwalnia z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2010r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania wynikające z § 2 w powiązaniu z załącznikiem do rozporządzenia, stanowiącego wykaz czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania ma charakter przedmiotowy. Oznacza to, że zwolnienie takie dotyczy tylko niektórych czynności wykonywanych przez podatnika.

W poz. 5 tego załącznika wymieniono usługi o symbolu ex 55.23.15 – usługi krótkotrwałego zakwaterowania pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane (z wyłączeniem usług hotelarskich i turystycznych) – których świadczenie przez podatnika w całym zakresie dokumentowane jest fakturą.

W poz. 15 załącznika wymieniono usługi o symbolu ex 70.2 – usługi w zakresie wynajmowania nieruchomości na własny rachunek – których świadczenie przez podatnika w całym zakresie dokumentowane jest fakturą.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wynajmuje swoje mieszkanie, który to najem dokumentuje rachunkami oraz wynajmuje krótkotrwale pokoje w swoim domu w S. Wynajem ten również dokumentuje rachunkami.

Odnosząc przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego do obowiązującego w tym zakresie stanu prawnego stwierdzić należy, że na podstawie § 2 w powiązaniu z poz. 5 i 15 załącznika do rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia przedmiotowego z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących do dnia 31 grudnia 2010r. przy świadczeniu usług w zakresie wynajmowania nieruchomości oraz pokoi na rzecz osób fizycznych i rolników ryczałtowych, pod warunkiem dokumentowania tej czynności fakturą, nawet jeśli wcześniej utraci zwolnienie podmiotowe, tj. przekroczy obrót 40.000 zł ze sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o podatku VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (…).

Podkreślić należy, iż zgodnie z art. 106 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej, jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Wnioskodawca wskazał, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Jednakże, w myśl art. 87 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą obowiązani są na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi.

Stosownie do § 17 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), za fakturę uznaje się również rachunki, o których mowa w art. 87-88 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa, wystawiane przez podatników nieobowiązanych do wystawiania faktur według zasad określonych w § 4, 5, 7-14, 16-20 i 22.

Tym samym, Wnioskodawca będzie mógł korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu na kasie rejestrującej w związku z wykonywanymi usługami wynajmu mieszkania oraz pokoi w domu w S. – na podstawie poz. 5 i 15 załącznika do rozporządzenia w sprawie kas – pod warunkiem wystawiania rachunków dokumentujących te usługi – jako podmiot, który nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Powyższe będzie możliwe jednak pod warunkiem, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę będą sklasyfikowane do grupowania statystycznego po numerem ex 55.23.15 lub ex 70.2.

Należy podkreślić, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Organy podatkowe nie są uprawnione do zaklasyfikowania, czy też weryfikacji klasyfikacji wskazanych przez Wnioskodawcę usług do odpowiedniego grupowania PKWiU określonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.), obowiązującym nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2010r. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Tak więc to Podatnika obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wykonywanych usług.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo organ podatkowy zauważa, że zmianie uległy ww. regulacje prawne które będą obowiązywały od 1 stycznia 2011r., a objęte są rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930). Zmianie uległ przepis § 2 stanowiący o zwolnieniach przedmiotowych z obowiązku prowadzeniem ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Przepis § 2 ww. rozporządzenia z dnia 26 lipca 2010r. stanowi bowiem, że zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania:

do dnia 31 grudnia 2012r. – sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia;

do dnia 30 kwietnia 2011r.:

czynności objęte do dnia 31 grudnia 2010r. zwolnieniem od ewidencjonowania wymienione w załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 224, poz. 1797), niewymienione w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

W świetle ww. zmiany przepisów usługi o numerze statystycznym PKWiU ex 55.23.15 i ex 70.3 nie zostały wymienione w załączniku do nowego rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.