LK-833/KD/05/340

Na podstawie art. 170 § 1 w związku z art. 14 § 4 oraz art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) Ministerstwo Finansów przesyła pismo przedsiębiorców reprezentowanych przez spółkę cywilną "B" w O. w sprawie udzielenia informacji o zakresie stosowania przepisów dotyczących podatku od nieruchomości, zgodnie z właściwością, o ile nie wszczęto postępowania podatkowego lub kontrolnego.

Jednocześnie Ministerstwo Finansów informuje, że w stanie prawnym obowiązującym do końca 2002 r., zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. Nr 9, poz. 31 ze zm.), obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości ciążył na posiadaczach nieruchomości albo obiektów budowlanych niezłączonych trwale z gruntem, stanowiących własność skarbu państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli posiadanie wynikało z umowy zawartej z właścicielem lub innego tytułu prawnego, a także umowy zawartej z Agencją Własności Rolnej Skarbu Państwa albo z ustanowionego zarządu. Obowiązek podatkowy ciążył na posiadaczach lokali użytkowych stanowiących własność państwową lub komunalną tylko w przypadku, gdy została wyodrębniona własność tych lokali stosownie do przepisów ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz.U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.). Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Obowiązek podatkowy ciążył zatem na posiadaczach nieruchomości (całych, a nie ich części) stanowiących własność skarbu państwa lub jednostki samorządu terytorialnego.

Począwszy od 1 stycznia 2003 r., zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych1 (Dz.U. z 2002 r. Nr 9, poz. 84 ze zm.), podatnikami podatku od nieruchomości są osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne, w tym spółki nie-posiadające osobowości prawnej, będące posiadaczami nieruchomości lub ich części albo obiektów budowlanych lub ich części, stanowiących własność skarbu państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli posiadanie wynika z umowy zawartej z właścicielem, Agencją Własności Rolnej Skarbu Państwa lub z innego tytułu prawnego, z wyjątkiem posiadania przez osoby fizyczne lokali mieszkalnych niestanowiących odrębnych nieruchomości, a nawet jest bez tytułu prawnego.

Wobec powyższego w obowiązującym stanie prawnym zawarcie umowy najmu lokalu przenosi obowiązek podatkowy z właściciela na posiadacza nieruchomości (lub jej części), jeżeli nieruchomość (lub jej część) jest własnością skarbu państwa lub jednostki samorządu terytorialnego. Wyjątek stanowi jedynie posiadanie przez osoby fizyczne lokali mieszkalnych niestanowiących odrębnych nieruchomości.

Z przedstawionej w piśmie sytuacji wynika, iż przedmiotem umowy najmu jest lokal użytkowy, a zatem podatnikiem podatku od nieruchomości jest w opisywanym przypadku najemca lokalu. Wskazuje na to analiza wyżej cytowanego art. 3 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Nie ma przy tym znaczenia, czy umowa najmu została zawarta z reprezentującym gminę Prezydentem Miasta czy też z Zarządem Gospodarki Komunalnej, gdyż on także reprezentował gminę. Podmioty te działały w imieniu i na rzecz gminy. Umowa zawarta z którymkolwiek z nich jest umową zawartą z gminą jako właścicielem lokalu użytkowego.