IBPP4/443-1457/11/EJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2011r. (data wpływu 28 września 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług wynajmu nieruchomości – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 28 września 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług wynajmu nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest właścicielem budynku użytkowanego przez Spółkę „A.” Sp. z o.o. na podstawie umowy najmu. Cały budynek przeznaczony jest na cele mieszkalne, za wyjątkiem kilku pomieszczeń biurowych. „A.” spółka z o.o. jest przedsiębiorstwem wielobranżowym. Spółka jest podatnikiem VAT. Przeważającą działalnością Spółki jest „pomoc społeczna z zakwaterowaniem dla osób w podeszłym wieku i osób niepełnosprawnych” PKD 8730 Z. Działalność w tym zakresie prowadzona jest w formie Domu Seniora – opieka nad ludźmi starszymi. Dom Seniora pozostający w strukturze organizacyjnej firmy „A.” posiada zezwolenie wojewody i jest wpisany do rejestru prowadzonego przez wojewodę. Dom Seniora mieści się w budynku użytkowanym przez Spółkę „A.” Sp. z o.o. wynajmowanym od Wnioskodawcy. Nieużytkowana przez Spółkę „A.” część powierzchni najmowanego budynku (powierzchnia 750 m2 tj. pokoje i pomieszczenia na I i II piętrze budynku) jest podnajmowana na potrzeby Stowarzyszenia mającego status organizacji pożytku publicznego. W podnajmowanych przez spółkę „A.” pomieszczeniach, Stowarzyszenie prowadzi Dom Pomocy Społecznej. Stowarzyszenie nie jest podatnikiem VAT. Budynek domu opieki dla ludzi starszych, którego co najmniej 50% powierzchni użytkowej przeznaczona jest na cele mieszkalne (zbiorowego mieszkania dla ludzi starszych) należy klasyfikować w grupowaniu PKOB grupa 113 klasa 1130 „Budynki zbiorowego zamieszkania”. Kod PKWiU 2008 dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług wynajmu nieruchomości – 68.20.11 „Wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w zaistniałym stanie faktycznym usługa wynajmu przez Wnioskodawcę Spółce „A.” w części przeznaczonej na działalność własną Spółki „A.” Dom Pomocy Społecznej oraz w części przeznaczonej na podnajem przez Spółkę „A.” Sp. z o.o. części nieruchomości Stowarzyszeniu jest objęta zwolnieniem zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów i usług (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r.) zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

W myśl art. 43 ust. 20 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r.) zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36 nie ma zastosowania do usług wymienionych w pozycji 163 załącznika nr 3 do ustawy.

W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r. ustawodawca w poz. 163 załącznika nr 3 wymienił usługi związane z zakwaterowaniem sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 55.

Usługa wynajmu świadczona przez Wnioskodawcę sklasyfikowana jest w PKWiU 68.20.11.

W stanie sprawy jak wyżej, usługa podnajmu świadczona przez Wnioskodawcę na rzecz „A.” Sp. z o.o. w części dotyczącej działalności własnej Spółki „A.” Dom Pomocy Społecznej oraz w części podnajmu części nieruchomości przez Spółkę „A.” Dom pomocy Społecznej Stowarzyszeniu Dom Pomocy Społecznej objęta jest zwolnieniem zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 wskazanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust.1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 5a ww. ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Podstawowa stawka podatku w myśl art. 41 ust. 1 ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1 (art. 41 ust. 2 ustawy).

Jednakże na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy w okresie od 1 stycznia 2011r. do 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, natomiast stosownie do pkt 2 tego artykułu stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Stosownie do art. 43 ust. 20 ww. ustawy zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy.

W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r. ustawodawca w załączniku nr 3 w poz. 163 wymienił usługi związane z zakwaterowaniem sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 55.

Z ww. art. 43 ust. 1 pkt 36 wynika, że zwolnieniu od podatku podlega świadczona na własny rachunek usługa wynajmu lub dzierżawy nieruchomości o charakterze mieszkalnym co istotne, na cele mieszkaniowe. Zatem przesłanki do zastosowania zwolnienia są następujące:

świadczenie usługi na własny rachunek,

charakter mieszkalny nieruchomości,

mieszkaniowy cel najmu lub dzierżawy.

Zaistnienie wszystkich powyższych przesłanek skutkuje zastosowaniem zwolnienia od podatku. Brak któregokolwiek z powyższych elementów nie pozwala na zastosowanie zwolnienia.

Należy zwrócić uwagę, iż zwolnienie z podatku przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy dla wynajmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym stanowi wyjątek od zasady określonej w art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy, jaką jest opodatkowanie sprzedaży 23% stawką podatku. W związku z tym powinno być interpretowane ściśle, przede wszystkim zgodnie z literalnym brzmieniem wprowadzających je przepisów. W żadnym razie nie powinny one być interpretowane w sposób prowadzący do rozszerzenia zakresu zastosowania zwolnienia.

Powyższe wskazuje, że zwolnieniu od podatku od towarów i usług podlega wyłącznie świadczenie usług w zakresie wynajmowania nieruchomości, po pierwsze o charakterze mieszkalnym, po drugie - na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest więc uzależnione od spełnienia przesłanek dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy). W związku z tym zwolnieniu nie podlega wynajem nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cel inny niż mieszkaniowy. Wskazany przepis nie uzależnia zastosowania zwolnienia od rodzaju czy formy prawnej podmiotu świadczącego usługę jak i od podmiotu nabywającego tę usługę. Nie odnosi się również do czasu wynajmowania nieruchomości oraz klasyfikacji statystycznych. W związku z tym nie można uznać, iż każda usługa wynajmu lokalu mieszkalnego, która nie została sklasyfikowana przez GUS do grupy PKWiU 55 korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy.

O ile identyfikacja istnienia pozostałych elementów nie stanowi problemu, o tyle zwrócić uwagę należy na cel świadczonej usługi. Realizacja celu wynajmu następuje poprzez wykorzystanie lokalu przez najemcę.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jako osoba fizyczna jest właścicielem budynku użytkowanego przez Spółkę „A.” Sp. z o.o. na podstawie umowy najmu. Cały budynek przeznaczony jest na cele mieszkalne, za wyjątkiem kilku pomieszczeń biurowych. Przeważającą działalnością Spółki jest „pomoc społeczna z zakwaterowaniem dla osób w podeszłym wieku i osób niepełnosprawnych”. Działalność w tym zakresie prowadzona jest w formie Domu Seniora – opieka nad ludźmi starszymi. Nieużytkowana przez spółkę „A.” część powierzchni najmowanego budynku (powierzchnia 750 m2 tj. pokoje i pomieszczenia na I i II piętrze budynku) jest podnajmowana na potrzeby Stowarzyszenia na rzecz Osób Starszych i Niepełnosprawnych Fizycznie, mającej status organizacji pożytku publicznego. W podnajmowanych przez spółkę „A.” pomieszczeniach, Stowarzyszenie prowadzi Dom Pomocy Społecznej.

Celem innym niż mieszkaniowy jest np. prowadzenie przez najemcę działalności gospodarczej na potrzeby której pomieszczenia są wynajmowane lub podnajem pomieszczeń, co ma miejsce w przedmiotowej sprawie. Cel mieszkaniowy nie jest w niniejszej sprawie zrealizowany, albowiem Wnioskodawca wynajmuje budynek Spółce „A.” na cele niemieszkalne. Spółka świadczy w wynajętym budynku usługi w zakresie opieki społecznej, poprzez prowadzenie Domu Opieki Społecznej, a niewykorzystywane pomieszczenia budynku podnajmuje Stowarzyszeniu.

Zatem okoliczność, że Wnioskodawca klasyfikuje swoje usługi wynajmu nieruchomości jako PKWiU 68.20.11 „Wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi własnymi i dzierżawionymi” nie ma w rozpoznawanej sprawie znaczenia, bowiem przepis art. 43 ust. 1 pkt 36 nie odsyła do klasyfikacji statystycznej świadczonej usługi. Istotny jest jedynie cel, jaki ma być spełniony przy wynajmie nieruchomości mieszkalnej.

Podkreślenia wymaga, że w omawianej sprawie nie ma podstaw do odrębnego rozpatrywania kwestii wynajmu nieruchomości w części przeznaczonej na działalność spółki z o.o. „A.” oraz w części przeznaczonej przez tę spółkę na podnajem Stowarzyszeniu, istotnym jest że Wnioskodawca wynajął cały budynek Spółce z o.o. „A.”. W rozpatrywanej sprawie dla Wnioskodawcy bez znaczenia pozostaje fakt, że część budynku najemca tj. spółka z o.o. „A.” podnajmuje podmiotowi trzeciemu tj. Stowarzyszeniu, bowiem powyższe nie kształtuje w żaden sposób obowiązków podatkowych Wnioskodawcy i pozostaje bez wpływu na stawkę podatku VAT lub zwolnienie od tego podatku.

Należy wskazać, że z opisu stanu faktycznego jednoznacznie wynika, że Wnioskodawca na podstawie umowy będzie wynajmował cały budynek z przeznaczeniem do wykorzystania w działalności spółki z o.o. oraz dalszego jego podnajmu. Zatem nie w celu bezpośrednio mieszkaniowym, lecz na cele działalności gospodarczej najemcy.

W rezultacie, usługa najmu budynku świadczona przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki „A.” nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na mocy art. 43 ust. pkt 36 ustawy o VAT, bowiem nie jest spełniony warunek o których mowa w tym przepisie, tj. Wnioskodawca nie wynajmuje opisanej we wniosku nieruchomości mieszkalnej na cele mieszkalne.

W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa St. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.